Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 七 [4] => 赴 [5] => 皇 [6] => 都 [7] => , [8] => 三 [9] => 经 [10] => 殿 [11] => 试 [12] => , [13] => 怎 [14] => 知 [15] => 炼 [16] => 气 [17] => 绵 [18] => 绵 [19] => 。 [20] => 心 [21] => 猿 [22] => 休 [23] => 歇 [24] => , [25] => 意 [26] => 马 [27] => 罢 [28] => 强 [29] => 颠 [30] => 。 [31] => 燕 [32] => 处 [33] => 申 [34] => 申 [35] => 快 [36] => 意 [37] => , [38] => 仗 [39] => 清 [40] => 净 [41] => 、 [42] => 固 [43] => 住 [44] => 灵 [45] => 源 [46] => 。 [47] => 玄 [48] => 玄 [49] => 处 [50] => , [51] => 三 [52] => 光 [53] => 并 [54] => 秀 [55] => , [56] => 照 [57] => 耀 [58] => 洞 [59] => 中 [60] => 天 [61] => 。 [62] => 劝 [63] => 君 [64] => 开 [65] => 觉 [66] => 悟 [67] => , [68] => 休 [69] => 驰 [70] => 才 [71] => 俊 [72] => , [73] => 听 [74] => 取 [75] => 余 [76] => 言 [77] => 。 [78] => 有 [79] => 逍 [80] => 遥 [81] => 妙 [82] => 路 [83] => , [84] => 无 [85] => 说 [86] => 无 [87] => 传 [88] => 。 [89] => 决 [90] => 烈 [91] => 一 [92] => 刀 [93] => 两 [94] => 段 [95] => , [96] => 绝 [97] => 缘 [98] => 虑 [99] => 、 [100] => 自 [101] => 是 [102] => 通 [103] => 玄 [104] => 。 [105] => 真 [106] => 功 [107] => 就 [108] => , [109] => 留 [110] => 侯 [111] => 的 [112] => 裔 [113] => , [114] => 继 [115] => 踵 [116] => 作 [117] => 神 [118] => 仙 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 和 [5] => 张 [6] => 飞 [7] => 卿 [8] => 殿 [9] => 试 [10] => 韵 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕