Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 男 [4] => 女 [5] => 虽 [6] => 亲 [7] => , [8] => 死 [9] => 生 [10] => 难 [11] => 躲 [12] => 。 [13] => 浮 [14] => 名 [15] => 浮 [16] => 利 [17] => 浮 [18] => 云 [19] => 朵 [20] => 。 [21] => 万 [22] => 缘 [23] => 一 [24] => 撇 [25] => 恰 [26] => 如 [27] => 无 [28] => , [29] => 长 [30] => 生 [31] => 路 [32] => 上 [33] => 修 [34] => 仙 [35] => 果 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 玉 [45] => 户 [46] => 频 [47] => 开 [48] => , [49] => 金 [50] => 关 [51] => 紧 [52] => 锁 [53] => 。 [54] => 灵 [55] => 珠 [56] => 里 [57] => 面 [58] => 持 [59] => 经 [60] => 课 [61] => 。 [62] => 功 [63] => 成 [64] => 轻 [65] => 举 [66] => 踏 [67] => 云 [68] => 行 [69] => , [70] => 大 [71] => 罗 [72] => 天 [73] => 上 [74] => 端 [75] => 严 [76] => 坐 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 [3] => [4] => 赠 [5] => 冯 [6] => 守 [7] => 慈 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕