Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 天 [4] => 水 [5] => * [6] => 云 [7] => 庵 [8] => 。 [9] => 远 [10] => 胜 [11] => 精 [12] => 蓝 [13] => 。 [14] => 云 [15] => 朋 [16] => 霞 [17] => 友 [18] => 日 [19] => 常 [20] => 参 [21] => 。 [22] => 恰 [23] => 似 [24] => 栽 [25] => 松 [26] => 招 [27] => 引 [28] => 鹤 [29] => , [30] => 岂 [31] => 是 [32] => 贪 [33] => 婪 [34] => 。 [35] => 若 [36] => 肯 [37] => 悟 [38] => 清 [39] => 谈 [40] => 。 [41] => 管 [42] => 有 [43] => 香 [44] => 甘 [45] => 。 [46] => 田 [47] => 园 [48] => 分 [49] => 付 [50] => 与 [51] => 儿 [52] => 男 [53] => 。 [54] => 欲 [55] => 住 [56] => 蓬 [57] => 瀛 [58] => 先 [59] => 改 [60] => 作 [61] => , [62] => 落 [63] => 魄 [64] => 婪 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 炼 [1] => 丹 [2] => 砂 [3] => · [4] => 天 [5] => 水 [6] => * [7] => 云 [8] => 庵 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕