Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 有 [4] => 荣 [5] => 有 [6] => 辱 [7] => , [8] => 有 [9] => 利 [10] => 有 [11] => 害 [12] => 。 [13] => 有 [14] => 喜 [15] => 有 [16] => 忧 [17] => 相 [18] => 待 [19] => 。 [20] => 有 [21] => 得 [22] => 有 [23] => 失 [24] => , [25] => 自 [26] => 是 [27] => 有 [28] => 成 [29] => 有 [30] => 败 [31] => 。 [32] => 为 [33] => 人 [34] => 有 [35] => 生 [36] => 有 [37] => 死 [38] => , [39] => 但 [40] => 有 [41] => 形 [42] => 、 [43] => 必 [44] => 然 [45] => 有 [46] => 坏 [47] => 。 [48] => 休 [49] => 著 [50] => 有 [51] => , [52] => 自 [53] => 古 [54] => 来 [55] => 著 [56] => , [57] => 有 [58] => 有 [59] => 谁 [60] => 存 [61] => 在 [62] => 。 [63] => 好 [64] => 认 [65] => 无 [66] => 为 [67] => 无 [68] => 作 [69] => , [70] => 道 [71] => 无 [72] => 情 [73] => 无 [74] => 念 [75] => , [76] => 无 [77] => 憎 [78] => 无 [79] => 爱 [80] => 。 [81] => 无 [82] => 我 [83] => 无 [84] => 人 [85] => 无 [86] => 染 [87] => , [88] => 无 [89] => 著 [90] => 无 [91] => 碍 [92] => 。 [93] => 无 [94] => 心 [95] => 有 [96] => 消 [97] => 业 [98] => 障 [99] => , [100] => 这 [101] => 无 [102] => 无 [103] => 、 [104] => 人 [105] => 还 [106] => 悟 [107] => 解 [108] => 。 [109] => 无 [110] => 中 [111] => 趣 [112] => , [113] => 得 [114] => 无 [115] => 生 [116] => 无 [117] => 灭 [118] => , [119] => 超 [120] => 越 [121] => 三 [122] => 界 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 于 [6] => 瓦 [7] => 罐 [8] => 先 [9] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕