Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 急 [4] => 性 [5] => 更 [6] => 为 [7] => 慢 [8] => 性 [9] => 。 [10] => 意 [11] => 静 [12] => 自 [13] => 然 [14] => 心 [15] => 静 [16] => 。 [17] => 憎 [18] => 爱 [19] => 两 [20] => 俱 [21] => 忘 [22] => 。 [23] => 绝 [24] => 炎 [25] => 凉 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 虎 [35] => 绕 [36] => 龙 [37] => 蟠 [38] => 光 [39] => 莹 [40] => 。 [41] => 丹 [42] => 结 [43] => 玉 [44] => 童 [45] => 邀 [46] => 请 [47] => 。 [48] => 舞 [49] => 袖 [50] => 出 [51] => 昆 [52] => 冈 [53] => 。 [54] => 赴 [55] => 蓬 [56] => 庄 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 德 [1] => 报 [2] => 怨 [3] => / [4] => 昭 [5] => 君 [6] => 怨 [7] => [8] => 赠 [9] => 吴 [10] => 知 [11] => 纲 ) 德报怨/昭君怨 赠吴知纲-马钰元代-橙子学习网

《德报怨/昭君怨 赠吴知纲》拼音版

元代马钰

debaoyuan//zhaojunyuan zengwuzhigang

jixinggengweimanxingyijingziranxinjingzengailiangjuwangjueyanlianghuraolongpanguangyingdanjieyutongyaoqingwuxiuchukungangfupengzhuang

马钰简介

元代·马钰的简介

马钰

凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。

...〔► 马钰的诗(278篇)