Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 遍 [4] => 室 [5] => 清 [6] => 凉 [7] => , [8] => 满 [9] => 堂 [10] => 功 [11] => 德 [12] => 。 [13] => 四 [14] => 方 [15] => 八 [16] => 表 [17] => 无 [18] => 遮 [19] => 塞 [20] => 。 [21] => 灵 [22] => 光 [23] => 万 [24] => 道 [25] => 出 [26] => 昆 [27] => 仑 [28] => , [29] => 人 [30] => 前 [31] => 岂 [32] => 敢 [33] => 夸 [34] => 仙 [35] => 格 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 缄 [45] => 口 [46] => 无 [47] => 言 [48] => , [49] => 灰 [50] => 心 [51] => 有 [52] => 则 [53] => 。 [54] => 姓 [55] => 名 [56] => 已 [57] => 录 [58] => 华 [59] => 胥 [60] => 国 [61] => 。 [62] => 逍 [63] => 遥 [64] => 自 [65] => 在 [66] => 看 [67] => 长 [68] => 安 [69] => , [70] => 金 [71] => 花 [72] => 玉 [73] => 蕊 [74] => 亲 [75] => 收 [76] => 得 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕