Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 擒 [4] => 云 [5] => 马 [6] => , [7] => 纵 [8] => 云 [9] => 骖 [10] => 。 [11] => 行 [12] => 歌 [13] => 蹈 [14] => 舞 [15] => 放 [16] => 婪 [17] => 耽 [18] => 。 [19] => 任 [20] => 傍 [21] => 人 [22] => , [23] => 笑 [24] => 我 [25] => 憨 [26] => 。 [27] => 明 [28] => 六 [29] => 六 [30] => , [31] => 悟 [32] => 三 [33] => 三 [34] => 。 [35] => 三 [36] => 三 [37] => 六 [38] => 六 [39] => 味 [40] => 香 [41] => 甘 [42] => 。 [43] => 广 [44] => 收 [45] => 拾 [46] => , [47] => 不 [48] => 属 [49] => 贪 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 捣 [1] => 练 [2] => 子 [3] => [4] => 赠 [5] => 张 [6] => 无 [7] => 尘 [8] => 先 [9] => 生 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕