Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 蓬 [4] => 头 [5] => 垢 [6] => 面 [7] => , [8] => 秘 [9] => 奥 [10] => 埋 [11] => 名 [12] => 。 [13] => 颐 [14] => 神 [15] => 养 [16] => 气 [17] => 忘 [18] => 形 [19] => 。 [20] => 并 [21] => 没 [22] => 纤 [23] => 尘 [24] => 挂 [25] => 染 [26] => , [27] => 意 [28] => 静 [29] => 心 [30] => 明 [31] => 。 [32] => 逍 [33] => 遥 [34] => 自 [35] => 然 [36] => 快 [37] => 乐 [38] => , [39] => 握 [40] => 玄 [41] => 机 [42] => 、 [43] => 修 [44] => 进 [45] => 长 [46] => 生 [47] => 。 [48] => 清 [49] => 闲 [50] => 处 [51] => , [52] => 管 [53] => 胜 [54] => 如 [55] => 火 [56] => 院 [57] => , [58] => 苦 [59] => 海 [60] => 冤 [61] => 坑 [62] => 。 [63] => 卧 [64] => 月 [65] => 眠 [66] => 云 [67] => 弄 [68] => 斗 [69] => , [70] => 调 [71] => 龙 [72] => 虎 [73] => , [74] => 婴 [75] => 娇 [76] => 女 [77] => 姹 [78] => 堪 [79] => 凭 [80] => 。 [81] => 斡 [82] => 运 [83] => 飞 [84] => 金 [85] => 走 [86] => 玉 [87] => , [88] => 杳 [89] => 杳 [90] => 冥 [91] => 冥 [92] => 。 [93] => 灵 [94] => 光 [95] => 一 [96] => 点 [97] => 来 [98] => 往 [99] => , [100] => 现 [101] => 元 [102] => 初 [103] => 、 [104] => 妙 [105] => 相 [106] => 身 [107] => 轻 [108] => 。 [109] => 乘 [110] => 鸾 [111] => 凤 [112] => , [113] => 指 [114] => 蓬 [115] => 瀛 [116] => 路 [117] => 上 [118] => 前 [119] => 行 [120] => 。 [121] => < [122] => / [123] => p [124] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => * [6] => 公 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕