Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 勤 [4] => 勤 [5] => 香 [6] => 火 [7] => , [8] => 谨 [9] => 谨 [10] => 看 [11] => 经 [12] => 。 [13] => 专 [14] => 专 [15] => 供 [16] => 养 [17] => 他 [18] => 人 [19] => 。 [20] => 种 [21] => 种 [22] => 作 [23] => 福 [24] => , [25] => 惟 [26] => 恐 [27] => 失 [28] => 了 [29] => 人 [30] => 身 [31] => 。 [32] => 明 [33] => 明 [34] => 将 [35] => 来 [36] => 富 [37] => 贵 [38] => , [39] => 奈 [40] => 区 [41] => 区 [42] => 、 [43] => 贩 [44] => 骨 [45] => 艰 [46] => 辛 [47] => 。 [48] => 终 [49] => 何 [50] => 济 [51] => , [52] => 愿 [53] => 人 [54] => 人 [55] => 听 [56] => 劝 [57] => , [58] => 别 [59] => 有 [60] => 良 [61] => 因 [62] => 。 [63] => 拂 [64] => 袖 [65] => 归 [66] => 於 [67] => 物 [68] => 外 [69] => , [70] => 占 [71] => 道 [72] => 逍 [73] => 遥 [74] => 自 [75] => 在 [76] => , [77] => 燕 [78] => 处 [79] => 申 [80] => 申 [81] => 。 [82] => 相 [83] => 结 [84] => 云 [85] => 朋 [86] => 霞 [87] => 友 [88] => , [89] => 风 [90] => 月 [91] => 亲 [92] => 亲 [93] => 。 [94] => 斡 [95] => 运 [96] => 亘 [97] => 初 [98] => 一 [99] => 点 [100] => , [101] => 炼 [102] => 本 [103] => 来 [104] => 、 [105] => 真 [106] => 个 [107] => 真 [108] => 真 [109] => 。 [110] => 神 [111] => 光 [112] => 灿 [113] => , [114] => 做 [115] => 长 [116] => 生 [117] => , [118] => 久 [119] => 视 [120] => 人 [121] => 人 [122] => 。 [123] => < [124] => / [125] => p [126] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 庭 [2] => 芳 [3] => [4] => 赠 [5] => 杜 [6] => 公 [7] => 及 [8] => 众 [9] => 道 [10] => 友 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕