Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 三 [4] => 更 [5] => 里 [6] => , [7] => 月 [8] => 正 [9] => 圆 [10] => 。 [11] => 笙 [12] => 歌 [13] => 消 [14] => 夜 [15] => 天 [16] => 。 [17] => 金 [18] => 童 [19] => 喜 [20] => , [21] => 玉 [22] => 女 [23] => 欢 [24] => 。 [25] => 凡 [26] => 间 [27] => 不 [28] => 一 [29] => 般 [30] => 。 [31] => 长 [32] => 生 [33] => 酒 [34] => , [35] => 醉 [36] => 不 [37] => 颠 [38] => 。 [39] => 饮 [40] => 了 [41] => 还 [42] => 少 [43] => 年 [44] => 。 [45] => 曲 [46] => 江 [47] => 上 [48] => , [49] => 望 [50] => 悬 [51] => 悬 [52] => 。 [53] => 酣 [54] => 买 [55] => 不 [56] => 用 [57] => 钱 [58] => 。 [59] => < [60] => / [61] => p [62] => > ) Array ( [0] => 两 [1] => 只 [2] => 雁 [3] => 儿 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕