Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 重 [4] => 阳 [5] => 仙 [6] => , [7] => 设 [8] => 芋 [9] => 栗 [10] => 。 [11] => 赠 [12] => 我 [13] => 夫 [14] => 妻 [15] => 莫 [16] => 前 [17] => 失 [18] => 。 [19] => 要 [20] => 知 [21] => 命 [22] => 。 [23] => 要 [24] => 知 [25] => 性 [26] => 。 [27] => 从 [28] => 此 [29] => 超 [30] => 凡 [31] => 要 [32] => 入 [33] => 圣 [34] => 。 [35] => 妙 [36] => 玄 [37] => 知 [38] => 。 [39] => 妙 [40] => 玄 [41] => 知 [42] => 。 [43] => 身 [44] => 中 [45] => 子 [46] => 午 [47] => 倒 [48] => 颠 [49] => 时 [50] => 。 [51] => 水 [52] => 乡 [53] => 无 [54] => 漏 [55] => 金 [56] => 丹 [57] => 结 [58] => , [59] => 自 [60] => 然 [61] => 云 [62] => 步 [63] => 赴 [64] => 瑶 [65] => < [66] => / [67] => p [68] => > ) Array ( [0] => 无 [1] => 调 [2] => 名 [3] => [4] => 继 [5] => 重 [6] => 阳 [7] => 韵 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕