Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 识 [4] => 破 [5] => 尘 [6] => 劳 [7] => 苦 [8] => 。 [9] => 苦 [10] => 乐 [11] => 清 [12] => 闲 [13] => , [14] => 恣 [15] => 情 [16] => 歌 [17] => 舞 [18] => 。 [19] => 有 [20] => 似 [21] => 孤 [22] => 云 [23] => 来 [24] => 又 [25] => 去 [26] => 。 [27] => 没 [28] => 牵 [29] => 缠 [30] => , [31] => 得 [32] => 逍 [33] => 遥 [34] => , [35] => 内 [36] => 自 [37] => 补 [38] => 。 [39] => 日 [40] => 夜 [41] => 调 [42] => 龙 [43] => 虎 [44] => 。 [45] => 时 [46] => 时 [47] => 姹 [48] => 婴 [49] => 相 [50] => 聚 [51] => 。 [52] => 养 [53] => 就 [54] => 神 [55] => 珠 [56] => 空 [57] => 里 [58] => 吐 [59] => 。 [60] => 放 [61] => 光 [62] => 明 [63] => , [64] => 现 [65] => 元 [66] => 初 [67] => , [68] => 相 [69] => 貌 [70] => 主 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 夜 [1] => 游 [2] => 宫 [3] => · [4] => 识 [5] => 破 [6] => 尘 [7] => 劳 [8] => 苦 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕