Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 澹 [4] => 泊 [5] => 修 [6] => 行 [7] => 不 [8] => 肯 [9] => 行 [10] => 。 [11] => 常 [12] => 忧 [13] => 冻 [14] => 馁 [15] => 逞 [16] => 多 [17] => 能 [18] => 。 [19] => 岂 [20] => 知 [21] => 饱 [22] => 暖 [23] => 欲 [24] => 性 [25] => 生 [26] => 。 [27] => 且 [28] => 恁 [29] => 寂 [30] => 寥 [31] => 潇 [32] => 洒 [33] => 过 [34] => , [35] => 休 [36] => 迷 [37] => 尘 [38] => 事 [39] => 与 [40] => 华 [41] => 荣 [42] => 。 [43] => 常 [44] => 清 [45] => 常 [46] => 静 [47] => 大 [48] => 丹 [49] => 成 [50] => 。 [51] => < [52] => / [53] => p [54] => > ) Array ( [0] => 玩 [1] => 丹 [2] => 砂 [3] => [4] => 寄 [5] => 呈 [6] => 道 [7] => 众 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕