Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 耳 [4] => 听 [5] => 金 [6] => 经 [7] => , [8] => 口 [9] => 餐 [10] => 玉 [11] => 饼 [12] => 。 [13] => 手 [14] => 持 [15] => 象 [16] => 管 [17] => 书 [18] => 心 [19] => 印 [20] => 。 [21] => 虽 [22] => 然 [23] => 事 [24] => 事 [25] => 竞 [26] => 相 [27] => 萦 [28] => , [29] => 真 [30] => 如 [31] => 不 [32] => 动 [33] => 常 [34] => 清 [35] => 净 [36] => 。 [37] => < [38] => / [39] => p [40] => > [41] => < [42] => p [43] => > [44] => 欲 [45] => 要 [46] => 灵 [47] => 明 [48] => , [49] => 须 [50] => 磨 [51] => 内 [52] => 镜 [53] => 。 [54] => 居 [55] => 尘 [56] => 不 [57] => 染 [58] => 真 [59] => 常 [60] => 应 [61] => 。 [62] => 真 [63] => 常 [64] => 应 [65] => 后 [66] => 显 [67] => 胎 [68] => 仙 [69] => , [70] => 胎 [71] => 仙 [72] => 显 [73] => 后 [74] => 真 [75] => 常 [76] => 定 [77] => 。 [78] => < [79] => / [80] => p [81] => > ) Array ( [0] => 踏 [1] => 云 [2] => 行 )
元代·马钰的简介
凤翔扶风人,徙居登州宁海,字元宝,号丹阳子。初名从义,字宜甫。海陵王贞元间进士。世宗大定中遇重阳子王哲,从其学道术,与妻孙不二同时出家。后游莱阳,入游仙宫。相传妻孙氏与钰先后仙去。赐号丹阳顺化真人、抱一无为真人、抱一无为普化真君等。
...〔► 马钰的诗(278篇)〕