Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 蒲 [4] => 萄 [5] => 架 [6] => 空 [7] => 堕 [8] => 殷 [9] => 玉 [10] => , [11] => 遥 [12] => 夜 [13] => 露 [14] => 寒 [15] => 生 [16] => 体 [17] => 粟 [18] => 。 [19] => 暗 [20] => 蛩 [21] => 栖 [22] => 草 [23] => 鸣 [24] => 不 [25] => 平 [26] => , [27] => 无 [28] => 丝 [29] => 络 [30] => 纬 [31] => 空 [32] => 劳 [33] => 促 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 梦 [43] => 魂 [44] => 苦 [45] => 短 [46] => 道 [47] => 苦 [48] => 长 [49] => , [50] => 万 [51] => 山 [52] => 深 [53] => 处 [54] => 非 [55] => 吾 [56] => 乡 [57] => 。 [58] => 玉 [59] => 虫 [60] => 摇 [61] => 缸 [62] => 萤 [63] => 入 [64] => 屋 [65] => , [66] => 去 [67] => 雁 [68] => 来 [69] => 鱼 [70] => 应 [71] => 可 [72] => 卜 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > [78] => < [79] => p [80] => > [81] => 醒 [82] => 眼 [83] => 荧 [84] => 荧 [85] => 愁 [86] => 万 [87] => 斛 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 秋 [1] => 夜 [2] => 曲 [3] => [4] => 其 [5] => 二 )
元代·赵孟頫的简介
赵孟頫(1254—1322),字子昂,号松雪,松雪道人,又号水精宫道人、鸥波,中年曾作孟俯,汉族,吴兴(今浙江湖州)人。元代著名画家,楷书四大家(欧阳询、颜真卿、柳公权、赵孟頫)之一。赵孟頫博学多才,能诗善文,懂经济,工书法,精绘艺,擅金石,通律吕,解鉴赏。特别是书法和绘画成就最高,开创元代新画风,被称为“元人冠冕”。他也善篆、隶、真、行、草书,尤以楷、行书著称于世。
...〔► 赵孟頫的诗(64篇)〕