Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 青 [4] => 松 [5] => 上 [6] => 参 [7] => 天 [8] => , [9] => 下 [10] => 有 [11] => 幽 [12] => 涧 [13] => 泉 [14] => 。 [15] => 高 [16] => 人 [17] => 居 [18] => 其 [19] => 閒 [20] => , [21] => 万 [22] => 虑 [23] => 不 [24] => 至 [25] => 前 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 读 [35] => 书 [36] => 得 [37] => 妙 [38] => 趣 [39] => , [40] => 视 [41] => 世 [42] => 等 [43] => 浮 [44] => 烟 [45] => 。 [46] => 胡 [47] => 为 [48] => 舍 [49] => 此 [50] => 去 [51] => , [52] => 杖 [53] => 策 [54] => 走 [55] => 日 [56] => 边 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 要 [66] => 当 [67] => 陈 [68] => 忠 [69] => 益 [70] => , [71] => 民 [72] => 瘼 [73] => 会 [74] => 有 [75] => 痊 [76] => 。 [77] => 却 [78] => 归 [79] => 弄 [80] => 泉 [81] => 石 [82] => , [83] => 静 [84] => 听 [85] => 松 [86] => 风 [87] => 眠 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > ) Array ( [0] => 松 [1] => 涧 [2] => 诗 [3] => 赠 [4] => 丁 [5] => 师 [6] => 善 )
元代·赵孟頫的简介
赵孟頫(1254—1322),字子昂,号松雪,松雪道人,又号水精宫道人、鸥波,中年曾作孟俯,汉族,吴兴(今浙江湖州)人。元代著名画家,楷书四大家(欧阳询、颜真卿、柳公权、赵孟頫)之一。赵孟頫博学多才,能诗善文,懂经济,工书法,精绘艺,擅金石,通律吕,解鉴赏。特别是书法和绘画成就最高,开创元代新画风,被称为“元人冠冕”。他也善篆、隶、真、行、草书,尤以楷、行书著称于世。
...〔► 赵孟頫的诗(64篇)〕