Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 画 [4] => 楼 [5] => 十 [6] => 日 [7] => 春 [8] => 阴 [9] => , [10] => 晚 [11] => 风 [12] => 吹 [13] => 作 [14] => 冰 [15] => 花 [16] => 转 [17] => 。 [18] => 初 [19] => 冬 [20] => 中 [21] => 候 [22] => , [23] => 应 [24] => 时 [25] => 呈 [26] => 瑞 [27] => , [28] => 几 [29] => 年 [30] => 未 [31] => 见 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 沽 [41] => 酒 [42] => 寻 [43] => 梅 [44] => , [45] => 就 [46] => 中 [47] => 此 [48] => 兴 [49] => , [50] => 撩 [51] => 人 [52] => 不 [53] => 浅 [54] => 。 [55] => 更 [56] => 露 [57] => 堂 [58] => 添 [59] => 得 [60] => , [61] => 虚 [62] => 窗 [63] => 夜 [64] => 白 [65] => , [66] => 清 [67] => 于 [68] => 水 [69] => , [70] => 光 [71] => 如 [72] => 练 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > [78] => < [79] => p [80] => > [81] => 我 [82] => 老 [83] => 久 [84] => 谙 [85] => 世 [86] => 味 [87] => , [88] => 最 [89] => 欣 [90] => 然 [91] => 、 [92] => 人 [93] => 安 [94] => 米 [95] => 贱 [96] => 。 [97] => 蝗 [98] => 蝝 [99] => 入 [100] => 地 [101] => , [102] => 麦 [103] => 旗 [104] => 掉 [105] => 垄 [106] => , [107] => 翠 [108] => 翻 [109] => 平 [110] => 甸 [111] => 。 [112] => < [113] => / [114] => p [115] => > [116] => < [117] => p [118] => > [119] => 大 [120] => 犰 [121] => 清 [122] => 边 [123] => , [124] => 为 [125] => 民 [126] => 祈 [127] => 谷 [128] => , [129] => 睿 [130] => 思 [131] => 何 [132] => 远 [133] => 。 [134] => 在 [135] => 词 [136] => 臣 [137] => 合 [138] => 取 [139] => , [140] => 元 [141] => 和 [142] => 贺 [143] => 例 [144] => , [145] => 拜 [146] => 明 [147] => 光 [148] => 殿 [149] => 。 [150] => < [151] => / [152] => p [153] => > ) Array ( [0] => 水 [1] => 龙 [2] => 吟 )
元代·王恽的简介
王恽,字仲谋,号秋涧,卫州路汲县(今河南卫辉市)人。元朝著名学者、诗人、政治家,一生仕宦,刚直不阿,清贫守职,好学善文。成为元世祖忽必烈、裕宗皇太子真金和成宗皇帝铁木真三代的谏臣。
...〔► 王恽的诗(85篇)〕