Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 一 [4] => 雨 [5] => 初 [6] => 晴 [7] => 菊 [8] => 瘁 [9] => 花 [10] => , [11] => 朝 [12] => 来 [13] => 啼 [14] => 杀 [15] => 报 [16] => 晴 [17] => 鸦 [18] => 。 [19] => 地 [20] => 邻 [21] => 异 [22] => 域 [23] => 空 [24] => 怀 [25] => 古 [26] => , [27] => 人 [28] => 对 [29] => 残 [30] => 秋 [31] => 更 [32] => 忆 [33] => 家 [34] => 。 [35] => < [36] => / [37] => p [38] => > [39] => < [40] => p [41] => > [42] => 十 [43] => 月 [44] => 红 [45] => 炉 [46] => 是 [47] => 明 [48] => 日 [49] => , [50] => 往 [51] => 年 [52] => 新 [53] => 火 [54] => 醉 [55] => 流 [56] => 霞 [57] => 。 [58] => 匆 [59] => 匆 [60] => 又 [61] => 上 [62] => 湖 [63] => 阳 [64] => 道 [65] => , [66] => 何 [67] => 处 [68] => 还 [69] => 堪 [70] => 驻 [71] => 客 [72] => 槎 [73] => 。 [74] => < [75] => / [76] => p [77] => > ) Array ( [0] => 秋 [1] => 雨 [2] => 小 [3] => 霁 [4] => 湖 [5] => 阳 [6] => 道 [7] => 中 )
金朝·麻九畴的简介
(1183—1232)易州人,初名文纯,字知几。幼颖悟,善草书,能诗,号神童。弱冠入太学,有文名。博通《五经》,尤长于《易》、《春秋》。宣宗兴定末,试开封府,词赋得第二名,经义居魁首,廷试,以误落第。后以荐赐进士,授太常寺太祝,迁应奉翰林文字。天兴元年,避兵确山,为蒙古兵所俘,病死广平。
...〔► 麻九畴的诗(33篇)〕