Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 草 [4] => 际 [5] => 鸣 [6] => 蛩 [7] => 。 [8] => 惊 [9] => 落 [10] => 梧 [11] => 桐 [12] => 。 [13] => 正 [14] => 人 [15] => 间 [16] => 、 [17] => 天 [18] => 上 [19] => 愁 [20] => 浓 [21] => 。 [22] => 云 [23] => 阶 [24] => 月 [25] => 地 [26] => , [27] => 关 [28] => 锁 [29] => 千 [30] => 重 [31] => 。 [32] => 纵 [33] => 浮 [34] => 槎 [35] => 来 [36] => , [37] => 浮 [38] => 槎 [39] => 去 [40] => , [41] => 不 [42] => 相 [43] => 逢 [44] => 。 [45] => < [46] => / [47] => p [48] => > [49] => < [50] => p [51] => > [52] => 星 [53] => 桥 [54] => 鹊 [55] => 驾 [56] => , [57] => 经 [58] => 年 [59] => 才 [60] => 见 [61] => , [62] => 想 [63] => 离 [64] => 情 [65] => 、 [66] => 别 [67] => 恨 [68] => 难 [69] => 穷 [70] => 。 [71] => 牵 [72] => 牛 [73] => 织 [74] => 女 [75] => , [76] => 莫 [77] => 是 [78] => 离 [79] => 中 [80] => 。 [81] => 甚 [82] => 霎 [83] => 儿 [84] => 晴 [85] => , [86] => 霎 [87] => 儿 [88] => 雨 [89] => , [90] => 霎 [91] => 儿 [92] => 风 [93] => 。 [94] => < [95] => / [96] => p [97] => > ) Array ( [0] => 行 [1] => 香 [2] => 子 [3] => · [4] => 七 [5] => 夕 ) 行香子·七夕-李清照宋代-橙子学习网

《行香子·七夕》拼音版

宋代李清照

xingxiangzi··qixi

caojimingqiongjingluowutongzhengrenjiantianshangchounongyunjieyuediguansuoqianzhongzongfuchalaifuchaqubuxiangfengxingqiaoquejiajingniancaijianxiangliqingbiehennanqiongqianniuzhinvmoshilizhongshenshaerqingshaeryushaerfeng

李清照简介

宋代·李清照的简介

李清照

李清照(1084年3月13日~1155年5月12日)号易安居士,汉族,山东省济南章丘人。宋代(南北宋之交)女词人,婉约词派代表,有“千古第一才女”之称。所作词,前期多写其悠闲生活,后期多悲叹身世,情调感伤。形式上善用白描手法,自辟途径,语言清丽。论词强调协律,崇尚典雅,提出词“别是一家”之说,反对以作诗文之法作词。能诗,留存不多,部分篇章感时咏史,情辞慷慨,与其词风不同。有《易安居士文集》《易安词》,已散佚。后人有《漱玉词》辑本。今有《李清照集校注》。

...〔► 李清照的诗(21篇)