Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 新 [4] => 月 [5] => 又 [6] => 如 [7] => 眉 [8] => 。 [9] => 长 [10] => 笛 [11] => 谁 [12] => 教 [13] => 月 [14] => 下 [15] => 吹 [16] => 。 [17] => 楼 [18] => 倚 [19] => 暮 [20] => 云 [21] => 初 [22] => 见 [23] => 雁 [24] => , [25] => 南 [26] => 飞 [27] => 。 [28] => 漫 [29] => 道 [30] => 行 [31] => 人 [32] => 雁 [33] => 后 [34] => 归 [35] => 。 [36] => < [37] => / [38] => p [39] => > [40] => < [41] => p [42] => > [43] => 意 [44] => 欲 [45] => 梦 [46] => 佳 [47] => 期 [48] => 。 [49] => 梦 [50] => 里 [51] => 关 [52] => 山 [53] => 路 [54] => 不 [55] => 知 [56] => 。 [57] => 却 [58] => 待 [59] => 短 [60] => 书 [61] => 来 [62] => 破 [63] => 恨 [64] => , [65] => 应 [66] => 迟 [67] => 。 [68] => 还 [69] => 是 [70] => 凉 [71] => 生 [72] => 玉 [73] => 枕 [74] => 时 [75] => 。 [76] => < [77] => / [78] => p [79] => > ) Array ( [0] => 南 [1] => 乡 [2] => 子 [3] => · [4] => 新 [5] => 月 [6] => 又 [7] => 如 [8] => 眉 )
宋代·晏几道的简介
晏几道(1030-1106,一说1038—1110 ,一说1038-1112),男,汉族,字叔原,号小山,著名词人,抚州临川文港沙河(今属江西省南昌市进贤县)人。晏殊第七子。历任颍昌府许田镇监、乾宁军通判、开封府判官等。性孤傲,晚年家境中落。词风哀感缠绵、清壮顿挫。一般讲到北宋词人时,称晏殊为大晏,称晏几道为小晏。《雪浪斋日记》云:“晏叔原工小词,不愧六朝宫掖体。”如《鹧鸪天》中的“舞低杨柳楼心月,歌尽桃花扇底风”等等词句,备受人们的赞赏。
...〔► 晏几道的诗(21篇)〕