Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 士 [4] => 之 [5] => 才 [6] => 德 [7] => 盖 [8] => 一 [9] => 国 [10] => , [11] => 则 [12] => 曰 [13] => 国 [14] => 士 [15] => ; [16] => 女 [17] => 之 [18] => 色 [19] => 盖 [20] => 一 [21] => 国 [22] => , [23] => 则 [24] => 曰 [25] => 国 [26] => 色 [27] => ; [28] => 兰 [29] => 之 [30] => 香 [31] => 盖 [32] => 一 [33] => 国 [34] => , [35] => 则 [36] => 曰 [37] => 国 [38] => 香 [39] => 。 [40] => 自 [41] => 古 [42] => 人 [43] => 知 [44] => 贵 [45] => 兰 [46] => , [47] => 不 [48] => 待 [49] => 楚 [50] => 之 [51] => 逐 [52] => 臣 [53] => 而 [54] => 后 [55] => 贵 [56] => 之 [57] => 也 [58] => 。 [59] => 兰 [60] => 甚 [61] => 似 [62] => 乎 [63] => 君 [64] => 子 [65] => , [66] => 生 [67] => 于 [68] => 深 [69] => 山 [70] => 薄 [71] => 丛 [72] => 之 [73] => 中 [74] => , [75] => 不 [76] => 为 [77] => 无 [78] => 人 [79] => 而 [80] => 不 [81] => 芳 [82] => ; [83] => 雪 [84] => 霜 [85] => 凌 [86] => 厉 [87] => 而 [88] => 见 [89] => 杀 [90] => , [91] => 来 [92] => 岁 [93] => 不 [94] => 改 [95] => 其 [96] => 性 [97] => 也 [98] => 。 [99] => 是 [100] => 所 [101] => 谓 [102] => “ [103] => 遁 [104] => 世 [105] => 无 [106] => 闷 [107] => , [108] => 不 [109] => 见 [110] => 是 [111] => 而 [112] => 无 [113] => 闷 [114] => ” [115] => 者 [116] => 也 [117] => 。 [118] => 兰 [119] => 虽 [120] => 含 [121] => 香 [122] => 体 [123] => 洁 [124] => , [125] => 平 [126] => 居 [127] => 与 [128] => 萧 [129] => 艾 [130] => 不 [131] => 殊 [132] => 。 [133] => 清 [134] => 风 [135] => 过 [136] => 之 [137] => , [138] => 其 [139] => 香 [140] => 蔼 [141] => 然 [142] => , [143] => 在 [144] => 室 [145] => 满 [146] => 室 [147] => , [148] => 在 [149] => 堂 [150] => 满 [151] => 堂 [152] => , [153] => 所 [154] => 谓 [155] => 含 [156] => 章 [157] => 以 [158] => 时 [159] => 发 [160] => 者 [161] => 也 [162] => 。 [163] => < [164] => / [165] => p [166] => > [167] => < [168] => p [169] => > [170] => 然 [171] => 兰 [172] => 蕙 [173] => 之 [174] => 才 [175] => 德 [176] => 不 [177] => 同 [178] => , [179] => 世 [180] => 罕 [181] => 能 [182] => 别 [183] => 之 [184] => 。 [185] => 予 [186] => 放 [187] => 浪 [188] => 江 [189] => 湖 [190] => 之 [191] => 日 [192] => 久 [193] => , [194] => 乃 [195] => 尽 [196] => 知 [197] => 其 [198] => 族 [199] => 。 [200] => 盖 [201] => 兰 [202] => 似 [203] => 君 [204] => 子 [205] => , [206] => 蕙 [207] => 似 [208] => 士 [209] => 大 [210] => 夫 [211] => , [212] => 大 [213] => 概 [214] => 山 [215] => 林 [216] => 中 [217] => 十 [218] => 蕙 [219] => 而 [220] => 一 [221] => 兰 [222] => 也 [223] => 。 [224] => 《 [225] => 离 [226] => 骚 [227] => 》 [228] => 曰 [229] => : [230] => “ [231] => 予 [232] => 既 [233] => 滋 [234] => 兰 [235] => 之 [236] => 九 [237] => 畹 [238] => , [239] => 又 [240] => 树 [241] => 蕙 [242] => 之 [243] => 百 [244] => 亩 [245] => 。 [246] => ” [247] => 是 [248] => 以 [249] => 知 [250] => 不 [251] => 独 [252] => 今 [253] => , [254] => 楚 [255] => 人 [256] => 贱 [257] => 蕙 [258] => 而 [259] => 贵 [260] => 兰 [261] => 久 [262] => 矣 [263] => 。 [264] => 兰 [265] => 蕙 [266] => 丛 [267] => 出 [268] => , [269] => 莳 [270] => 以 [271] => 砂 [272] => 石 [273] => 则 [274] => 茂 [275] => , [276] => 沃 [277] => 以 [278] => 汤 [279] => 茗 [280] => 则 [281] => 芳 [282] => , [283] => 是 [284] => 所 [285] => 同 [286] => 也 [287] => 。 [288] => 至 [289] => 其 [290] => 发 [291] => 花 [292] => , [293] => 一 [294] => 干 [295] => 一 [296] => 花 [297] => 而 [298] => 香 [299] => 有 [300] => 余 [301] => 者 [302] => 兰 [303] => , [304] => 一 [305] => 干 [306] => 五 [307] => 七 [308] => 花 [309] => 而 [310] => 香 [311] => 不 [312] => 足 [313] => 者 [314] => 蕙 [315] => 。 [316] => 蕙 [317] => 虽 [318] => 不 [319] => 若 [320] => 兰 [321] => , [322] => 其 [323] => 视 [324] => 椒 [325] => 则 [326] => 远 [327] => 矣 [328] => , [329] => 世 [330] => 论 [331] => 以 [332] => 为 [333] => 国 [334] => 香 [335] => 矣 [336] => 。 [337] => 乃 [338] => 曰 [339] => “ [340] => 当 [341] => 门 [342] => 不 [343] => 得 [344] => 不 [345] => 锄 [346] => ” [347] => , [348] => 山 [349] => 林 [350] => 之 [351] => 士 [352] => , [353] => 所 [354] => 以 [355] => 往 [356] => 而 [357] => 不 [358] => 返 [359] => 者 [360] => 耶 [361] => ! [362] => < [363] => / [364] => p [365] => > ) Array ( [0] => 书 [1] => 幽 [2] => 芳 [3] => 亭 [4] => 记 )
宋代·黄庭坚的简介
黄庭坚(1045.8.9-1105.5.24),字鲁直,号山谷道人,晚号涪翁,洪州分宁(今江西省九江市修水县)人,北宋著名文学家、书法家,为盛极一时的江西诗派开山之祖,与杜甫、陈师道和陈与义素有“一祖三宗”(黄庭坚为其中一宗)之称。与张耒、晁补之、秦观都游学于苏轼门下,合称为“苏门四学士”。生前与苏轼齐名,世称“苏黄”。著有《山谷词》,且黄庭坚书法亦能独树一格,为“宋四家”之一。
...〔► 黄庭坚的诗(26篇)〕