Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 曲 [4] => 尘 [5] => 犹 [6] => 沁 [7] => 伤 [8] => 心 [9] => 水 [10] => , [11] => 歌 [12] => 蝉 [13] => 暗 [14] => 惊 [15] => 春 [16] => 换 [17] => 。 [18] => 露 [19] => 藻 [20] => 清 [21] => 啼 [22] => , [23] => 烟 [24] => 梦 [25] => 淡 [26] => 碧 [27] => , [28] => 先 [29] => 结 [30] => 湖 [31] => 山 [32] => 秋 [33] => 怨 [34] => 。 [35] => 波 [36] => 帘 [37] => 翠 [38] => 卷 [39] => 。 [40] => 叹 [41] => 霞 [42] => 薄 [43] => 轻 [44] => 绡 [45] => , [46] => 汜 [47] => 人 [48] => 重 [49] => 见 [50] => 。 [51] => 傍 [52] => 柳 [53] => 追 [54] => 凉 [55] => , [56] => 暂 [57] => 疏 [58] => 怀 [59] => 袖 [60] => 负 [61] => 纨 [62] => 扇 [63] => 。 [64] => < [65] => / [66] => p [67] => > [68] => < [69] => p [70] => > [71] => 南 [72] => 花 [73] => 清 [74] => 斗 [75] => 素 [76] => 靥 [77] => , [78] => 画 [79] => 船 [80] => 应 [81] => 不 [82] => 载 [83] => , [84] => 坡 [85] => 静 [86] => 诗 [87] => 卷 [88] => 。 [89] => 泛 [90] => 酒 [91] => 芳 [92] => 筩 [93] => , [94] => 题 [95] => 名 [96] => 蠹 [97] => 壁 [98] => , [99] => 重 [100] => 集 [101] => 湘 [102] => 鸿 [103] => 江 [104] => 燕 [105] => 。 [106] => 平 [107] => 芜 [108] => 未 [109] => 剪 [110] => 。 [111] => 怕 [112] => 一 [113] => 夕 [114] => 西 [115] => 风 [116] => , [117] => 镜 [118] => 心 [119] => 红 [120] => 变 [121] => 。 [122] => 望 [123] => 极 [124] => 愁 [125] => 生 [126] => , [127] => 暮 [128] => 天 [129] => 菱 [130] => 唱 [131] => 远 [132] => 。 [133] => < [134] => / [135] => p [136] => > ) Array ( [0] => 齐 [1] => 天 [2] => 乐 [3] => · [4] => 会 [5] => 江 [6] => 湖 [7] => 诸 [8] => 友 [9] => 泛 [10] => 湖 )
宋代·吴文英的简介
吴文英(约1200~1260),字君特,号梦窗,晚年又号觉翁,四明(今浙江宁波)人。原出翁姓,后出嗣吴氏。与贾似道友善。有《梦窗词集》一部,存词三百四十余首,分四卷本与一卷本。其词作数量丰沃,风格雅致,多酬答、伤时与忆悼之作,号“词中李商隐”。而后世品评却甚有争论。
...〔► 吴文英的诗(46篇)〕