Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 百 [4] => 年 [5] => 强 [6] => 半 [7] => , [8] => 高 [9] => 秋 [10] => 犹 [11] => 在 [12] => 天 [13] => 南 [14] => 畔 [15] => 。 [16] => < [17] => / [18] => p [19] => > [20] => < [21] => p [22] => > [23] => 幽 [24] => 怀 [25] => 已 [26] => 被 [27] => 黄 [28] => 花 [29] => 乱 [30] => 。 [31] => 更 [32] => 恨 [33] => 银 [34] => 蟾 [35] => 。 [36] => < [37] => / [38] => p [39] => > [40] => < [41] => p [42] => > [43] => 故 [44] => 向 [45] => 愁 [46] => 人 [47] => 满 [48] => 。 [49] => 招 [50] => 呼 [51] => 诗 [52] => 酒 [53] => 颠 [54] => 狂 [55] => 伴 [56] => 。 [57] => < [58] => / [59] => p [60] => > [61] => < [62] => p [63] => > [64] => 羽 [65] => 觞 [66] => 到 [67] => 手 [68] => 判 [69] => 无 [70] => 算 [71] => 。 [72] => 浩 [73] => 歌 [74] => 箕 [75] => 踞 [76] => 巾 [77] => 聊 [78] => 岸 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > [84] => < [85] => p [86] => > [87] => 酒 [88] => 欲 [89] => 醒 [90] => 时 [91] => , [92] => 兴 [93] => 在 [94] => 卢 [95] => 仝 [96] => 碗 [97] => 。 [98] => < [99] => / [100] => p [101] => > ) Array ( [0] => 醉 [1] => 落 [2] => 魄 [3] => · [4] => 辛 [5] => 未 [6] => 九 [7] => 月 [8] => 望 [9] => 和 [10] => 答 [11] => 庆 [12] => 符 )
宋代·胡铨的简介
胡铨(1102年—1180年),字邦衡,号澹庵。吉州庐陵芗城(今江西省吉安市青原区值夏镇)人。南宋爱国名臣、文学家,庐陵“五忠一节”之一,与李纲、赵鼎、李光并称“南宋四名臣”。建炎二年(1128年),胡铨登进士第。初授抚州军事判官,他招募乡丁,助官军捍御金军。后除枢密院编修官。绍兴八年(1138年),秦桧主和,胡铨抗疏力斥,乞斩秦桧与参政孙近、使臣王伦,声振朝野。但遭除名,编管昭州,移谪吉阳军。秦桧死后,内移衡州。宋孝宗即位,复任奉议郎,知饶州。历国史院编修官、兵部侍郎,晚年以资政殿学士致仕。淳熙七年(1180年),胡铨去世,追赠通议大夫,谥号“忠简”。著有《澹庵集》等传世。
...〔► 胡铨的诗(2篇)〕