Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 雨 [4] => 柳 [5] => 垂 [6] => 垂 [7] => 叶 [8] => , [9] => 风 [10] => 溪 [11] => 澹 [12] => 澹 [13] => 纹 [14] => 。 [15] => < [16] => / [17] => p [18] => > [19] => < [20] => p [21] => > [22] => 清 [23] => 欢 [24] => 唯 [25] => 煮 [26] => 茗 [27] => , [28] => 美 [29] => 味 [30] => 祇 [31] => 羹 [32] => 芹 [33] => 。 [34] => < [35] => / [36] => p [37] => > [38] => < [39] => p [40] => > [41] => 饮 [42] => 不 [43] => 遭 [44] => 田 [45] => 父 [46] => , [47] => 归 [48] => 无 [49] => 遗 [50] => 细 [51] => 君 [52] => 。 [53] => < [54] => / [55] => p [56] => > [57] => < [58] => p [59] => > [60] => 东 [61] => 皋 [62] => 农 [63] => 事 [64] => 作 [65] => , [66] => 举 [67] => 趾 [68] => 待 [69] => 耕 [70] => 耘 [71] => 。 [72] => < [73] => / [74] => p [75] => > ) Array ( [0] => 社 [1] => 日 )
宋代·谢逸的简介
谢逸(1068-1113,一说1010-1113)字无逸,号溪堂。宋代临川城南(今属江西省抚州市)人。北宋文学家,江西诗派二十五法嗣之一。与其从弟谢薖并称“临川二谢”。与饶节、汪革、谢薖并称为“江西诗派临川四才子”。 曾写过300首咏蝶诗,人称“谢蝴蝶”。生于宋神宗赵顼熙宁元年,幼年丧父,家境贫寒。与汪革、谢薖同学于吕希哲,刻苦磨砺,诗文俱佳。两次应科举,均不第。宋徽宗赵佶政和三年以布衣终老于故土,年四十五。
...〔► 谢逸的诗(5篇)〕