Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 开 [4] => 山 [5] => 径 [6] => 得 [7] => 石 [8] => 壁 [9] => , [10] => 因 [11] => 名 [12] => 曰 [13] => 苍 [14] => 壁 [15] => 。 [16] => 事 [17] => 出 [18] => 望 [19] => 外 [20] => , [21] => 意 [22] => 天 [23] => 之 [24] => 所 [25] => 赐 [26] => 邪 [27] => , [28] => 喜 [29] => 而 [30] => 赋 [31] => 。 [32] => < [33] => / [34] => p [35] => > [36] => < [37] => p [38] => > [39] => 左 [40] => 手 [41] => 把 [42] => 青 [43] => 霓 [44] => , [45] => 右 [46] => 手 [47] => 挟 [48] => 明 [49] => 月 [50] => 。 [51] => 吾 [52] => 使 [53] => 丰 [54] => 隆 [55] => 前 [56] => 导 [57] => , [58] => 叫 [59] => 开 [60] => 阊 [61] => 阖 [62] => 。 [63] => 周 [64] => 游 [65] => 上 [66] => 下 [67] => , [68] => 径 [69] => 入 [70] => 寥 [71] => 天 [72] => 一 [73] => 。 [74] => 览 [75] => 玄 [76] => 圃 [77] => , [78] => 万 [79] => 斛 [80] => 泉 [81] => , [82] => 千 [83] => 丈 [84] => 石 [85] => 。 [86] => < [87] => / [88] => p [89] => > [90] => < [91] => p [92] => > [93] => 钧 [94] => 天 [95] => 广 [96] => 乐 [97] => , [98] => 燕 [99] => 我 [100] => 瑶 [101] => 之 [102] => 席 [103] => 。 [104] => 帝 [105] => 饮 [106] => 予 [107] => 觞 [108] => 甚 [109] => 乐 [110] => , [111] => 赐 [112] => 汝 [113] => 苍 [114] => 壁 [115] => 。 [116] => 嶙 [117] => 峋 [118] => 突 [119] => 兀 [120] => , [121] => 正 [122] => 在 [123] => 一 [124] => 丘 [125] => 壑 [126] => 。 [127] => 余 [128] => 马 [129] => 怀 [130] => , [131] => 仆 [132] => 夫 [133] => 悲 [134] => , [135] => 下 [136] => 恍 [137] => 惚 [138] => 。 [139] => < [140] => / [141] => p [142] => > ) Array ( [0] => 千 [1] => 年 [2] => 调 [3] => · [4] => 左 [5] => 手 [6] => 把 [7] => 青 [8] => 霓 )
宋代·辛弃疾的简介
辛弃疾(1140-1207),南宋词人。原字坦夫,改字幼安,别号稼轩,汉族,历城(今山东济南)人。出生时,中原已为金兵所占。21岁参加抗金义军,不久归南宋。历任湖北、江西、湖南、福建、浙东安抚使等职。一生力主抗金。曾上《美芹十论》与《九议》,条陈战守之策。其词抒写力图恢复国家统一的爱国热情,倾诉壮志难酬的悲愤,对当时执政者的屈辱求和颇多谴责;也有不少吟咏祖国河山的作品。题材广阔又善化用前人典故入词,风格沉雄豪迈又不乏细腻柔媚之处。由于辛弃疾的抗金主张与当政的主和派政见不合,后被弹劾落职,退隐江西带湖。
...〔► 辛弃疾的诗(59篇)〕