Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 太 [4] => 液 [5] => 芙 [6] => 蓉 [7] => , [8] => 浑 [9] => 不 [10] => 似 [11] => 、 [12] => 旧 [13] => 时 [14] => 颜 [15] => 色 [16] => 。 [17] => 曾 [18] => 记 [19] => 得 [20] => 、 [21] => 春 [22] => 风 [23] => 雨 [24] => 露 [25] => , [26] => 玉 [27] => 楼 [28] => 金 [29] => 阙 [30] => 。 [31] => 名 [32] => 播 [33] => 兰 [34] => 馨 [35] => 妃 [36] => 后 [37] => 里 [38] => , [39] => 晕 [40] => 潮 [41] => 莲 [42] => 脸 [43] => 君 [44] => 王 [45] => 侧 [46] => 。 [47] => 忽 [48] => 一 [49] => 声 [50] => 、 [51] => 鼙 [52] => 鼓 [53] => 揭 [54] => 天 [55] => 来 [56] => , [57] => 繁 [58] => 华 [59] => 歇 [60] => 。 [61] => < [62] => / [63] => p [64] => > [65] => < [66] => p [67] => > [68] => 龙 [69] => 虎 [70] => 散 [71] => , [72] => 风 [73] => 云 [74] => 灭 [75] => 。 [76] => 千 [77] => 古 [78] => 恨 [79] => , [80] => 凭 [81] => 谁 [82] => 说 [83] => 。 [84] => 对 [85] => 山 [86] => 河 [87] => 百 [88] => 二 [89] => , [90] => 泪 [91] => 盈 [92] => 襟 [93] => 血 [94] => 。 [95] => 客 [96] => 馆 [97] => 夜 [98] => 惊 [99] => 尘 [100] => 土 [101] => 梦 [102] => , [103] => 宫 [104] => 车 [105] => 晓 [106] => 碾 [107] => 关 [108] => 山 [109] => 月 [110] => 。 [111] => 问 [112] => 嫦 [113] => 娥 [114] => 、 [115] => 于 [116] => 我 [117] => 肯 [118] => 从 [119] => 容 [120] => , [121] => 同 [122] => 圆 [123] => 缺 [124] => ? [125] => < [126] => / [127] => p [128] => > ) Array ( [0] => 满 [1] => 江 [2] => 红 [3] => · [4] => 题 [5] => 南 [6] => 京 [7] => 夷 [8] => 山 [9] => 驿 )
宋代·王清惠的简介
王清惠,约活动于宋度宗咸淳至元世祖至元(1265—1294)前后。宋度宗昭仪。恭帝德佑二年(1276),临安(今浙江杭州)沦陷,随三宫一同被俘往元都,后自请为女道士,号冲华。现存诗四首,词一首,皆融个人遭遇与国破家亡、去国怀乡于一炉,为亡国遗民长歌当哭之作,格调低回悲壮。
...〔► 王清惠的诗(1篇)〕