Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 黯 [4] => 黯 [5] => 青 [6] => 山 [7] => 红 [8] => 日 [9] => 暮 [10] => , [11] => 浩 [12] => 浩 [13] => 大 [14] => 江 [15] => 东 [16] => 注 [17] => 。 [18] => 余 [19] => 霞 [20] => 散 [21] => 绮 [22] => , [23] => 向 [24] => 烟 [25] => 波 [26] => 路 [27] => 。 [28] => 使 [29] => 人 [30] => 愁 [31] => , [32] => 长 [33] => 安 [34] => 远 [35] => , [36] => 在 [37] => 何 [38] => 处 [39] => 。 [40] => 几 [41] => 点 [42] => 渔 [43] => 灯 [44] => 小 [45] => , [46] => 迷 [47] => 近 [48] => 坞 [49] => 。 [50] => 一 [51] => 片 [52] => 客 [53] => 帆 [54] => 低 [55] => , [56] => 傍 [57] => 前 [58] => 浦 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > [64] => < [65] => p [66] => > [67] => 暗 [68] => 想 [69] => 平 [70] => 生 [71] => , [72] => 自 [73] => 悔 [74] => 儒 [75] => 冠 [76] => 误 [77] => 。 [78] => 觉 [79] => 阮 [80] => 途 [81] => 穷 [82] => , [83] => 归 [84] => 心 [85] => 阻 [86] => 。 [87] => 断 [88] => 魂 [89] => 素 [90] => 月 [91] => , [92] => 一 [93] => 千 [94] => 里 [95] => 、 [96] => 伤 [97] => 平 [98] => 楚 [99] => 。 [100] => 怪 [101] => 竹 [102] => 枝 [103] => 歌 [104] => , [105] => 声 [106] => 声 [107] => 怨 [108] => , [109] => 为 [110] => 谁 [111] => 苦 [112] => 。 [113] => 猿 [114] => 鸟 [115] => 一 [116] => 时 [117] => 啼 [118] => , [119] => 惊 [120] => 岛 [121] => 屿 [122] => 。 [123] => 烛 [124] => 暗 [125] => 不 [126] => 成 [127] => 眠 [128] => , [129] => 听 [130] => 津 [131] => 鼓 [132] => 。 [133] => < [134] => / [135] => p [136] => > ) Array ( [0] => 迷 [1] => 神 [2] => 引 [3] => · [4] => 贬 [5] => 玉 [6] => 溪 [7] => 对 [8] => 江 [9] => 山 [10] => 作 ) 迷神引·贬玉溪对江山作-晁补之宋代-橙子学习网

《迷神引·贬玉溪对江山作》拼音版

宋代晁补之

mishenyin··bianyuxiduijiangshanzuo

ananqingshanhongrimuhaohaodajiangdongzhuyuxiasanqixiangyanbolu使shirenchouchanganyuanzaihechujidianyudengxiaomijinwuyipiankefandibangqianpuanxiangpingshengzihuiruguanwujueruantuqiongguixinzuduanhunsuyueyiqianlishangpingchuguaizhuzhigeshengshengyuanweishuikuyuanniaoyishitijingdao屿yuzhuanbuchengmiantingjingu

晁补之简介

宋代·晁补之的简介

晁补之

晁补之(公元1053年—公元1110年),字无咎,号归来子,汉族,济州巨野(今属山东巨野县)人,北宋时期著名文学家。为“苏门四学士”(另有北宋诗人黄庭坚、秦观、张耒)之一。曾任吏部员外郎、礼部郎中。 工书画,能诗词,善属文。与张耒并称“晁张”。其散文语言凝练、流畅,风格近柳宗元。诗学陶渊明。其词格调豪爽,语言清秀晓畅,近苏轼。但其诗词流露出浓厚的消极归隐思想。著有《鸡肋集》、《晁氏琴趣外篇》等。

...〔► 晁补之的诗(2篇)