Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 雪 [4] => 堂 [5] => 迁 [6] => 客 [7] => , [8] => 不 [9] => 得 [10] => 文 [11] => 章 [12] => 力 [13] => 。 [14] => 赋 [15] => 写 [16] => 曹 [17] => 刘 [18] => 兴 [19] => 废 [20] => , [21] => 千 [22] => 古 [23] => 事 [24] => 、 [25] => 泯 [26] => 陈 [27] => 迹 [28] => 。 [29] => < [30] => / [31] => p [32] => > [33] => < [34] => p [35] => > [36] => 望 [37] => 中 [38] => 矶 [39] => 岸 [40] => 赤 [41] => , [42] => 直 [43] => 下 [44] => 江 [45] => 涛 [46] => 白 [47] => 。 [48] => 半 [49] => 夜 [50] => 一 [51] => 声 [52] => 长 [53] => 啸 [54] => , [55] => 悲 [56] => 天 [57] => 地 [58] => 、 [59] => 为 [60] => 予 [61] => 窄 [62] => 。 [63] => < [64] => / [65] => p [66] => > ) Array ( [0] => 霜 [1] => 天 [2] => 晓 [3] => 角 [4] => · [5] => 赤 [6] => 壁 )
宋代·辛弃疾的简介
辛弃疾(1140-1207),南宋词人。原字坦夫,改字幼安,别号稼轩,汉族,历城(今山东济南)人。出生时,中原已为金兵所占。21岁参加抗金义军,不久归南宋。历任湖北、江西、湖南、福建、浙东安抚使等职。一生力主抗金。曾上《美芹十论》与《九议》,条陈战守之策。其词抒写力图恢复国家统一的爱国热情,倾诉壮志难酬的悲愤,对当时执政者的屈辱求和颇多谴责;也有不少吟咏祖国河山的作品。题材广阔又善化用前人典故入词,风格沉雄豪迈又不乏细腻柔媚之处。由于辛弃疾的抗金主张与当政的主和派政见不合,后被弹劾落职,退隐江西带湖。
...〔► 辛弃疾的诗(59篇)〕