Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 遥 [4] => 夜 [5] => 亭 [6] => 皋 [7] => 闲 [8] => 信 [9] => 步 [10] => 。 [11] => 才 [12] => 过 [13] => 清 [14] => 明 [15] => , [16] => 渐 [17] => 觉 [18] => 伤 [19] => 春 [20] => 暮 [21] => 。 [22] => 数 [23] => 点 [24] => 雨 [25] => 声 [26] => 风 [27] => 约 [28] => 住 [29] => 。 [30] => 朦 [31] => 胧 [32] => 淡 [33] => 月 [34] => 云 [35] => 来 [36] => 去 [37] => 。 [38] => < [39] => / [40] => p [41] => > [42] => < [43] => p [44] => > [45] => 桃 [46] => 杏 [47] => 依 [48] => 稀 [49] => 香 [50] => 暗 [51] => 渡 [52] => 。 [53] => 谁 [54] => 在 [55] => 秋 [56] => 千 [57] => , [58] => 笑 [59] => 里 [60] => 轻 [61] => 轻 [62] => 语 [63] => 。 [64] => 一 [65] => 寸 [66] => 相 [67] => 思 [68] => 千 [69] => 万 [70] => 绪 [71] => 。 [72] => 人 [73] => 间 [74] => 没 [75] => 个 [76] => 安 [77] => 排 [78] => 处 [79] => 。 [80] => < [81] => / [82] => p [83] => > ) Array ( [0] => 蝶 [1] => 恋 [2] => 花 [3] => · [4] => 春 [5] => 暮 )
五代·李煜的简介
李煜,五代十国时南唐国君,961年-975年在位,字重光,初名从嘉,号钟隐、莲峰居士。汉族,彭城(今江苏徐州)人。南唐元宗李璟第六子,于宋建隆二年(961年)继位,史称李后主。开宝八年,宋军破南唐都城,李煜降宋,被俘至汴京,封为右千牛卫上将军、违命侯。后因作感怀故国的名词《虞美人》而被宋太宗毒死。李煜虽不通政治,但其艺术才华却非凡。精书法,善绘画,通音律,诗和文均有一定造诣,尤以词的成就最高。千古杰作《虞美人》、《浪淘沙》、《乌夜啼》等词。在政治上失败的李煜,却在词坛上留下了不朽的篇章,被称为“千古词帝”。
...〔► 李煜的诗(81篇)〕