Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 风 [4] => 帘 [5] => 燕 [6] => 舞 [7] => 莺 [8] => 啼 [9] => 柳 [10] => , [11] => 妆 [12] => 台 [13] => 约 [14] => 鬓 [15] => 低 [16] => 纤 [17] => 手 [18] => 。 [19] => 钗 [20] => 重 [21] => 髻 [22] => 盘 [23] => 珊 [24] => , [25] => 一 [26] => 枝 [27] => 红 [28] => 牡 [29] => 丹 [30] => 。 [31] => < [32] => / [33] => p [34] => > [35] => < [36] => p [37] => > [38] => 门 [39] => 前 [40] => 行 [41] => 乐 [42] => 客 [43] => , [44] => 白 [45] => 马 [46] => 嘶 [47] => 春 [48] => 色 [49] => 。 [50] => 故 [51] => 故 [52] => 坠 [53] => 金 [54] => 鞭 [55] => , [56] => 回 [57] => 头 [58] => 应 [59] => 眼 [60] => 穿 [61] => 。 [62] => < [63] => / [64] => p [65] => > ) Array ( [0] => 菩 [1] => 萨 [2] => 蛮 [3] => · [4] => 风 [5] => 帘 [6] => 燕 [7] => 舞 [8] => 莺 [9] => 啼 [10] => 柳 )
五代·牛峤的简介
牛峤,字松卿(约公元890年前后在世),一字延峰,陇西人。生卒年均不详,约唐昭宗大顺初前后在世。乾符五年(公元878年)进士及第。历官拾遗,补尚书郎,后人又称“牛给事”。以词著名,词格类温庭筠。原有歌诗集三卷,今存词三十三首,(见《花间集》)诗六首。
...〔► 牛峤的诗(6篇)〕