Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 在 [4] => 昔 [5] => 天 [6] => 地 [7] => 闭 [8] => , [9] => 品 [10] => 物 [11] => 属 [12] => 屯 [13] => 蒙 [14] => 。 [15] => 和 [16] => 平 [17] => 替 [18] => 王 [19] => 道 [20] => , [21] => 哀 [22] => 怨 [23] => 结 [24] => 人 [25] => 风 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 麟 [35] => 伤 [36] => 世 [37] => 已 [38] => 季 [39] => , [40] => 龙 [41] => 战 [42] => 道 [43] => 将 [44] => 穷 [45] => 。 [46] => 乱 [47] => 海 [48] => 飞 [49] => 群 [50] => 水 [51] => , [52] => 贯 [53] => 日 [54] => 引 [55] => 长 [56] => 虹 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 干 [66] => 戈 [67] => 异 [68] => 革 [69] => 命 [70] => , [71] => 揖 [72] => 让 [73] => 非 [74] => 至 [75] => 公 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 赠 [1] => 薛 [2] => 播 [3] => 州 [4] => 诗 [5] => [6] => 其 [7] => 一 )
隋代·杨素的简介
杨素(544年—606年8月31日),字处道。汉族,弘农华阴(今属陕西)人。隋朝权臣、诗人,杰出的军事家、统帅。 他出身北朝士族,北周时任车骑将军,曾参加平定北齐之役。他与杨坚(隋文帝)深相结纳。杨坚为帝,任杨素为御史大夫,后以行军元帅率水军东下攻陈。灭陈后,进爵为越国公,任内史令。杨广即位,拜司徒,改封楚国公。去世后谥曰景武。
...〔► 杨素的诗(21篇)〕