Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 登 [4] => 岭 [5] => 望 [6] => 重 [7] => 关 [8] => , [9] => 腰 [10] => 佩 [11] => 且 [12] => 鸣 [13] => 环 [14] => 。 [15] => 天 [16] => 河 [17] => 临 [18] => 易 [19] => 饮 [20] => , [21] => 月 [22] => 桂 [23] => 近 [24] => 将 [25] => 攀 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 王 [35] => 母 [36] => 西 [37] => 山 [38] => 至 [39] => , [40] => 夫 [41] => 人 [42] => 南 [43] => 岳 [44] => 还 [45] => 。 [46] => 何 [47] => 必 [48] => 阳 [49] => 台 [50] => 下 [51] => , [52] => 要 [53] => 待 [54] => 梦 [55] => 容 [56] => 颜 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 入 [1] => 山 [2] => 诗 )
隋代·李德林的简介
(531—591)隋博陵安平人,字公辅。少有才名。北齐天保八年举秀才,官至通直散骑常侍,兼中书侍郎,曾参修国史。北周时为内史上士,主诏诰格式及选用山东人物。后助杨坚受禅建隋,官内史令,与高颎等同修《隋律》。及隋灭陈,授柱国、郡公。文帝开皇十年,出为怀州刺史,岁余,卒官。谥文。有文集。又曾奉诏修《齐史》,未毕,其子百药续成,即《北齐书》。
...〔► 李德林的诗(6篇)〕