Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 分 [4] => 根 [5] => 金 [6] => 谷 [7] => 里 [8] => , [9] => 移 [10] => 植 [11] => 广 [12] => 庭 [13] => 中 [14] => 。 [15] => 新 [16] => 枝 [17] => 含 [18] => 浅 [19] => 绿 [20] => , [21] => 晚 [22] => 萼 [23] => 散 [24] => 轻 [25] => 红 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 影 [35] => 入 [36] => 环 [37] => 阶 [38] => 水 [39] => , [40] => 香 [41] => 随 [42] => 度 [43] => 隙 [44] => 风 [45] => 。 [46] => 路 [47] => 远 [48] => 无 [49] => 由 [50] => 寄 [51] => , [52] => 徒 [53] => 念 [54] => 春 [55] => 闺 [56] => 空 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 咏 [1] => 石 [2] => 榴 [3] => 诗 )
隋代·魏澹的简介
隋钜鹿曲阳人,字彦深。博览经史,好学,善属文。初仕北齐为中书舍人,与修国史。入北周为纳言中士。隋文帝受禅,除太子舍人,迁著作郎。令注《庾信集》,撰《笑苑》等。后以魏收所撰《魏书》褒贬失实,平绘《中兴书》事不伦序,乃诏澹别成《魏史》,时称其善。有文集二十卷。
...〔► 魏澹的诗(5篇)〕