Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 春 [4] => 夜 [5] => 犹 [6] => 自 [7] => 长 [8] => , [9] => 高 [10] => 窗 [11] => 来 [12] => 月 [13] => 明 [14] => 。 [15] => 耿 [16] => 耿 [17] => 不 [18] => 能 [19] => 寐 [20] => , [21] => 振 [22] => 衣 [23] => 步 [24] => 前 [25] => 楹 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 怀 [35] => 抱 [36] => 暂 [37] => 无 [38] => 扰 [39] => , [40] => 自 [41] => 觉 [42] => 形 [43] => 神 [44] => 清 [45] => 。 [46] => 遐 [47] => 想 [48] => 太 [49] => 古 [50] => 事 [51] => , [52] => 俯 [53] => 察 [54] => 今 [55] => 世 [56] => 情 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 淳 [66] => 薄 [67] => 何 [68] => 不 [69] => 同 [70] => , [71] => 运 [72] => 数 [73] => 之 [74] => 所 [75] => 成 [76] => 。 [77] => 叹 [78] => 息 [79] => 万 [80] => 重 [81] => 隔 [82] => , [83] => 已 [84] => 闻 [85] => 晨 [86] => 鸡 [87] => 鸣 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 回 [97] => 看 [98] => 东 [99] => 南 [100] => 隅 [101] => , [102] => □ [103] => □ [104] => □ [105] => □ [106] => □ [107] => 。 [108] => 谁 [109] => 知 [110] => 忘 [111] => 机 [112] => 者 [113] => , [114] => 寂 [115] => 泊 [116] => 存 [117] => 其 [118] => 精 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > ) Array ( [0] => 春 [1] => 旦 [2] => 直 [3] => 疏 )
隋代·王绩的简介
王绩(约590~644),字无功,号东皋子,绛州龙门(今山西河津)人。隋末举孝廉,除秘书正字。不乐在朝,辞疾,复授扬州六合丞。时天下大乱,弃官还故乡。唐武德中,诏以前朝官待诏门下省。贞观初,以疾罢归河渚间,躬耕东皋,自号“东皋子”。性简傲,嗜酒,能饮五斗,自作《五斗先生传》 ,撰 《酒经》 、《酒谱》 。其诗近而不浅,质而不俗,真率疏放,有旷怀高致,直追魏晋高风。律体滥觞于六朝,而成型于隋唐之际,无功实为先声。
...〔► 王绩的诗(14篇)〕