Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 尧 [4] => 盖 [5] => 临 [6] => 河 [7] => 颍 [8] => , [9] => 汉 [10] => 跸 [11] => 践 [12] => 华 [13] => 嵩 [14] => 。 [15] => 日 [16] => 旗 [17] => 回 [18] => 北 [19] => 凤 [20] => , [21] => 星 [22] => 旆 [23] => 转 [24] => 南 [25] => 鸿 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 青 [35] => 云 [36] => 过 [37] => 宣 [38] => 曲 [39] => , [40] => 先 [41] => 驱 [42] => 背 [43] => 射 [44] => 熊 [45] => 。 [46] => 金 [47] => 桴 [48] => 拂 [49] => 泉 [50] => 底 [51] => , [52] => 玉 [53] => 琯 [54] => 吹 [55] => 云 [56] => 中 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 古 [66] => 辙 [67] => 称 [68] => 难 [69] => 极 [70] => , [71] => 新 [72] => 途 [73] => 或 [74] => 易 [75] => 穷 [76] => 。 [77] => 烟 [78] => 生 [79] => 山 [80] => 欲 [81] => 尽 [82] => , [83] => 潭 [84] => 净 [85] => 水 [86] => 恒 [87] => 空 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 交 [97] => 松 [98] => 上 [99] => 连 [100] => 雾 [101] => , [102] => 修 [103] => 竹 [104] => 下 [105] => 来 [106] => 风 [107] => 。 [108] => 仙 [109] => 才 [110] => 道 [111] => 无 [112] => 别 [113] => , [114] => 灵 [115] => 气 [116] => 法 [117] => 能 [118] => 同 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 东 [128] => 枣 [129] => 羞 [130] => 朝 [131] => 座 [132] => , [133] => 西 [134] => 桃 [135] => 献 [136] => 夜 [137] => 宫 [138] => 。 [139] => 诏 [140] => 令 [141] => 王 [142] => 子 [143] => 晋 [144] => , [145] => 出 [146] => 对 [147] => 浮 [148] => 丘 [149] => 公 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > ) Array ( [0] => 陪 [1] => 驾 [2] => 幸 [3] => 终 [4] => 南 [5] => 山 [6] => 诗 )
南北朝·李昶的简介
(516—565)北周顿丘临黄人,小名那。李彪孙。幼能属文,谒宇文泰,泰奇之,令入太学。后累官黄门侍郎,封临黄县伯。甚为宇文泰信任,兵马处分,专以委之,诏册文笔,皆昶所作。武帝时官御正中大夫,进爵为公,出为昌州刺史。
...〔► 李昶的诗(2篇)〕