Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 不 [4] => 信 [5] => 巫 [6] => 山 [7] => 女 [8] => , [9] => 不 [10] => 信 [11] => 洛 [12] => 川 [13] => 神 [14] => 。 [15] => 何 [16] => 关 [17] => 别 [18] => 有 [19] => 物 [20] => , [21] => 还 [22] => 是 [23] => 倾 [24] => 城 [25] => 人 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 经 [35] => 共 [36] => 陈 [37] => 王 [38] => 戏 [39] => , [40] => 曾 [41] => 与 [42] => 宋 [43] => 家 [44] => 邻 [45] => 。 [46] => 未 [47] => 嫁 [48] => 先 [49] => 名 [50] => 玉 [51] => , [52] => 来 [53] => 时 [54] => 本 [55] => 姓 [56] => 秦 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 粉 [66] => 光 [67] => 犹 [68] => 似 [69] => 面 [70] => , [71] => 朱 [72] => 色 [73] => 不 [74] => 胜 [75] => 唇 [76] => 。 [77] => 遥 [78] => 见 [79] => 疑 [80] => 花 [81] => 发 [82] => , [83] => 闻 [84] => 香 [85] => 知 [86] => 异 [87] => 春 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 钗 [97] => 长 [98] => 逐 [99] => 鬟 [100] => 髲 [101] => , [102] => 袜 [103] => 小 [104] => 称 [105] => 腰 [106] => 身 [107] => 。 [108] => 夜 [109] => 夜 [110] => 言 [111] => 娇 [112] => 尽 [113] => , [114] => 日 [115] => 日 [116] => 态 [117] => 还 [118] => 新 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 工 [128] => 倾 [129] => 荀 [130] => 奉 [131] => 倩 [132] => , [133] => 能 [134] => 迷 [135] => 石 [136] => 季 [137] => 伦 [138] => 。 [139] => 上 [140] => 客 [141] => 徒 [142] => 留 [143] => 目 [144] => , [145] => 不 [146] => 见 [147] => 正 [148] => 横 [149] => 陈 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > ) Array ( [0] => 敬 [1] => 酬 [2] => 刘 [3] => 长 [4] => 史 [5] => 咏 [6] => 名 [7] => 士 [8] => 悦 [9] => 倾 [10] => 城 [11] => 诗 )
南北朝·刘缓的简介
(?—约540)南朝梁平原高唐人,字含度。风流倜傥,名高一府。为湘东王萧绎中录事。时西府盛集文学之士,而缓居首,常云:“不须名位,所须衣食。不用身后之誉,唯重目前知见。”后随湘东王至江州,卒。
...〔► 刘缓的诗(10篇)〕