Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 巫 [4] => 山 [5] => 荐 [6] => 枕 [7] => 日 [8] => , [9] => 洛 [10] => 浦 [11] => 献 [12] => 珠 [13] => 时 [14] => 。 [15] => 一 [16] => 遇 [17] => 便 [18] => 如 [19] => 此 [20] => , [21] => 宁 [22] => 关 [23] => 先 [24] => 有 [25] => 期 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 幸 [35] => 非 [36] => 使 [37] => 君 [38] => 问 [39] => , [40] => 莫 [41] => 作 [42] => 罗 [43] => 敷 [44] => 辞 [45] => 。 [46] => 夜 [47] => 长 [48] => 眠 [49] => 复 [50] => 坐 [51] => , [52] => 谁 [53] => 知 [54] => 暗 [55] => 敛 [56] => 眉 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 欲 [66] => 寄 [67] => 同 [68] => 花 [69] => 烛 [70] => , [71] => 为 [72] => 照 [73] => 遥 [74] => 相 [75] => 思 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 为 [1] => 人 [2] => 赠 [3] => 美 [4] => 人 [5] => 诗 )
南北朝·刘孝绰的简介
(481—539)南朝梁彭城人,本名冉,字孝绰,小字阿士。七岁能文,年十四,代父起草诏诰,号“神童”。梁武帝天监初,起家著作佐郎。后迁尚书水部郎。作诗得武帝嗟赏。累擢秘书丞,廷尉卿。被到洽所劾,免官。位终秘书监。
...〔► 刘孝绰的诗(62篇)〕