Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 扁 [4] => 舟 [5] => 去 [6] => 平 [7] => 乐 [8] => , [9] => 还 [10] => 顾 [11] => 极 [12] => 川 [13] => 梁 [14] => 。 [15] => 犹 [16] => 闻 [17] => 枣 [18] => 下 [19] => 吹 [20] => , [21] => 尚 [22] => 识 [23] => 杏 [24] => 间 [25] => 堂 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 洛 [35] => 桥 [36] => 分 [37] => 曲 [38] => 渚 [39] => , [40] => 官 [41] => 寺 [42] => 隐 [43] => 回 [44] => 塘 [45] => 。 [46] => 客 [47] => 行 [48] => 裁 [49] => 跬 [50] => 步 [51] => , [52] => 即 [53] => 事 [54] => 已 [55] => 多 [56] => 伤 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 况 [66] => 复 [67] => 千 [68] => 馀 [69] => 里 [70] => , [71] => 悲 [72] => 心 [73] => 未 [74] => 遽 [75] => 央 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 发 [1] => 建 [2] => 兴 [3] => 渚 [4] => 示 [5] => 到 [6] => 陆 [7] => 二 [8] => 黄 [9] => 门 [10] => 诗 )
南北朝·刘孝绰的简介
(481—539)南朝梁彭城人,本名冉,字孝绰,小字阿士。七岁能文,年十四,代父起草诏诰,号“神童”。梁武帝天监初,起家著作佐郎。后迁尚书水部郎。作诗得武帝嗟赏。累擢秘书丞,廷尉卿。被到洽所劾,免官。位终秘书监。
...〔► 刘孝绰的诗(62篇)〕