Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 遗 [4] => 簪 [5] => 凋 [6] => 玳 [7] => 瑁 [8] => , [9] => 赠 [10] => 绮 [11] => 织 [12] => 鸳 [13] => 鸯 [14] => 。 [15] => 未 [16] => 若 [17] => 华 [18] => 滋 [19] => 树 [20] => , [21] => 交 [22] => 枝 [23] => 荡 [24] => 子 [25] => 房 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 别 [35] => 前 [36] => 秋 [37] => 已 [38] => 落 [39] => , [40] => 别 [41] => 后 [42] => 春 [43] => 更 [44] => 芳 [45] => 。 [46] => 所 [47] => 思 [48] => 不 [49] => 可 [50] => 寄 [51] => , [52] => 唯 [53] => 怜 [54] => 盈 [55] => 袖 [56] => 香 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 赋 [1] => 得 [2] => 遗 [3] => 所 [4] => 思 [5] => 诗 )
南北朝·刘孝绰的简介
(481—539)南朝梁彭城人,本名冉,字孝绰,小字阿士。七岁能文,年十四,代父起草诏诰,号“神童”。梁武帝天监初,起家著作佐郎。后迁尚书水部郎。作诗得武帝嗟赏。累擢秘书丞,廷尉卿。被到洽所劾,免官。位终秘书监。
...〔► 刘孝绰的诗(62篇)〕