Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 嵩 [4] => 山 [5] => 表 [6] => 京 [7] => 邑 [8] => , [9] => 钟 [10] => 岭 [11] => 对 [12] => 江 [13] => 津 [14] => 。 [15] => 方 [16] => 域 [17] => 殊 [18] => 风 [19] => 壤 [20] => , [21] => 分 [22] => 野 [23] => 各 [24] => 星 [25] => 辰 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 出 [35] => 境 [36] => 君 [37] => 图 [38] => 事 [39] => , [40] => 寻 [41] => 盟 [42] => 我 [43] => 恤 [44] => 邻 [45] => 。 [46] => 有 [47] => 才 [48] => 称 [49] => 竹 [50] => 箭 [51] => , [52] => 无 [53] => 用 [54] => 忝 [55] => 丝 [56] => 纶 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 列 [66] => 乐 [67] => 歌 [68] => 钟 [69] => 响 [70] => , [71] => 张 [72] => 旃 [73] => 玉 [74] => 帛 [75] => 陈 [76] => 。 [77] => 皇 [78] => 华 [79] => 徒 [80] => 受 [81] => 命 [82] => , [83] => 延 [84] => 誉 [85] => 本 [86] => 无 [87] => 因 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 韩 [97] => 宣 [98] => 将 [99] => 聘 [100] => 楚 [101] => , [102] => 申 [103] => 胥 [104] => 欲 [105] => 去 [106] => 秦 [107] => 。 [108] => 方 [109] => 期 [110] => 饮 [111] => 河 [112] => 朔 [113] => , [114] => 翻 [115] => 属 [116] => 卧 [117] => 漳 [118] => 滨 [119] => 。 [120] => < [121] => / [122] => p [123] => > [124] => < [125] => p [126] => > [127] => 礼 [128] => 酒 [129] => 盈 [130] => 三 [131] => 献 [132] => , [133] => 宾 [134] => 筵 [135] => 盛 [136] => 八 [137] => 珍 [138] => 。 [139] => 岁 [140] => 稔 [141] => 鸣 [142] => 铜 [143] => 雀 [144] => , [145] => 兵 [146] => 戢 [147] => 坐 [148] => 金 [149] => 人 [150] => 。 [151] => < [152] => / [153] => p [154] => > [155] => < [156] => p [157] => > [158] => 云 [159] => 来 [160] => 朝 [161] => 起 [162] => 盖 [163] => , [164] => 日 [165] => 落 [166] => 晚 [167] => 摧 [168] => 轮 [169] => 。 [170] => 异 [171] => 国 [172] => 犹 [173] => 兄 [174] => 弟 [175] => , [176] => 相 [177] => 知 [178] => 无 [179] => 旧 [180] => 新 [181] => 。 [182] => < [183] => / [184] => p [185] => > ) Array ( [0] => 公 [1] => 馆 [2] => 燕 [3] => 酬 [4] => 南 [5] => 使 [6] => 徐 [7] => 陵 [8] => 诗 )
南北朝·裴让之的简介
北齐河东闻喜人,字士礼。裴佗长子,仕魏累迁主客郎中。历高澄大将军主簿,兼中书舍人。齐受禅,除清河太守,诛二豪吏。侍中高德政旧与让之不协,劾其眷恋魏朝,乃赐死。
...〔► 裴让之的诗(3篇)〕