Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 可 [4] => 怜 [5] => 阶 [6] => 下 [7] => 梅 [8] => , [9] => 飘 [10] => 荡 [11] => 逐 [12] => 风 [13] => 回 [14] => 。 [15] => 度 [16] => 帘 [17] => 拂 [18] => 罗 [19] => 幌 [20] => , [21] => 萦 [22] => 窗 [23] => 落 [24] => 梳 [25] => 台 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 乍 [35] => 随 [36] => 纤 [37] => 手 [38] => 去 [39] => , [40] => 还 [41] => 因 [42] => 插 [43] => 鬓 [44] => 来 [45] => 。 [46] => 客 [47] => 心 [48] => 屡 [49] => 看 [50] => 此 [51] => , [52] => 愁 [53] => 眉 [54] => 敛 [55] => 讵 [56] => 开 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 咏 [1] => 梅 [2] => 花 [3] => 诗 )
南北朝·鲍泉的简介
鲍泉,字润岳,东海人也。父几,字景玄。家贫,以母老诣吏部尚书王亮干禄,亮一见嗟赏,举为舂陵令。后为明山宾所荐,为太常丞。以外兄傅昭为太常,依制缌服不得相临,改为尚书郎,终于湘东王谘议参军。
...〔► 鲍泉的诗(9篇)〕