Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 露 [4] => 色 [5] => 已 [6] => 成 [7] => 霜 [8] => , [9] => 梧 [10] => 楸 [11] => 欲 [12] => 半 [13] => 黄 [14] => 。 [15] => 燕 [16] => 去 [17] => 櫩 [18] => 恒 [19] => 静 [20] => , [21] => 莲 [22] => 寒 [23] => 池 [24] => 不 [25] => 香 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 夕 [35] => 乌 [36] => 飞 [37] => 向 [38] => 月 [39] => , [40] => 馀 [41] => 蚊 [42] => 聚 [43] => 逐 [44] => 光 [45] => 。 [46] => 旅 [47] => 情 [48] => 恒 [49] => 自 [50] => 苦 [51] => , [52] => 秋 [53] => 夜 [54] => 渐 [55] => 应 [56] => 长 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > ) Array ( [0] => 秋 [1] => 日 [2] => 诗 )
南北朝·鲍泉的简介
鲍泉,字润岳,东海人也。父几,字景玄。家贫,以母老诣吏部尚书王亮干禄,亮一见嗟赏,举为舂陵令。后为明山宾所荐,为太常丞。以外兄傅昭为太常,依制缌服不得相临,改为尚书郎,终于湘东王谘议参军。
...〔► 鲍泉的诗(9篇)〕