Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 燕 [4] => 姬 [5] => 妍 [6] => 。 [7] => 赵 [8] => 女 [9] => 丽 [10] => 。 [11] => 出 [12] => 入 [13] => 王 [14] => 宫 [15] => 公 [16] => 主 [17] => 第 [18] => 。 [19] => 倚 [20] => 鸣 [21] => 瑟 [22] => 。 [23] => 歌 [24] => 未 [25] => 央 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 调 [35] => 弦 [36] => 八 [37] => 九 [38] => 弄 [39] => 。 [40] => 度 [41] => 曲 [42] => 两 [43] => 三 [44] => 章 [45] => 。 [46] => 唯 [47] => 欣 [48] => 春 [49] => 日 [50] => 永 [51] => 。 [52] => 讵 [53] => 愁 [54] => 秋 [55] => 夜 [56] => 长 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 歌 [66] => 未 [67] => 央 [68] => 。 [69] => 倚 [70] => 鸣 [71] => 瑟 [72] => 。 [73] => 轻 [74] => 风 [75] => 飘 [76] => 落 [77] => 蕊 [78] => 。 [79] => 乳 [80] => 燕 [81] => 巢 [82] => 兰 [83] => 室 [84] => 。 [85] => 结 [86] => 罗 [87] => 帷 [88] => 。 [89] => < [90] => / [91] => p [92] => > [93] => < [94] => p [95] => > [96] => 玩 [97] => 朝 [98] => 日 [99] => 。 [100] => 窗 [101] => 开 [102] => 翠 [103] => 幔 [104] => 卷 [105] => 。 [106] => 收 [107] => 罢 [108] => 金 [109] => 星 [110] => 出 [111] => 。 [112] => 争 [113] => 攀 [114] => 四 [115] => 照 [116] => 花 [117] => 。 [118] => 竞 [119] => 戏 [120] => 三 [121] => 条 [122] => 术 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 艳 [1] => 歌 [2] => 行 [3] => 三 [4] => 首 [5] => [6] => 其 [7] => 三 )
南北朝·顾野王的简介
顾野王(519-581年),原名顾体伦,字希冯,吴郡吴县(今江苏苏州)人。南朝梁陈间官员、文字训诂学家、史学家。因仰慕西汉冯野王,更名为顾野王,希望自己取得冯野王一样在文学方面取得成绩)。长期居于亭林(今属上海金山区),人称顾亭林。历梁武帝大同四年太学博士、陈国子博士、黄门侍郎、光禄大夫,博通经史,擅长丹青,著有《玉篇》。陈太建十三年卒,诏赠秘书监、右卫将军。后代顾炎武,清初思想家 ,号亭林,亦称顾亭林,以期追慕先人之意。
...〔► 顾野王的诗(9篇)〕