Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 初 [4] => 上 [5] => 凤 [6] => 凰 [7] => 墀 [8] => 。 [9] => 此 [10] => 镜 [11] => 照 [12] => 蛾 [13] => 眉 [14] => 。 [15] => 言 [16] => 照 [17] => 长 [18] => 相 [19] => 守 [20] => 。 [21] => 不 [22] => 照 [23] => 长 [24] => 相 [25] => 思 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 虚 [35] => 心 [36] => 会 [37] => 不 [38] => 采 [39] => 。 [40] => 贞 [41] => 明 [42] => 空 [43] => 自 [44] => 欺 [45] => 。 [46] => 无 [47] => 言 [48] => 故 [49] => 新 [50] => 期 [51] => 。 [52] => < [53] => / [54] => p [55] => > ) Array ( [0] => 咏 [1] => 镜 [2] => 诗 )
南北朝·高爽的简介
南朝梁广陵人。博学多才,善为文。齐武帝永明中举郡孝廉。梁武帝天监初,历官中军临川王参军。出为晋陵令。先是刘茜为晋陵令,爽经途诣之,不相接,爽甚衔之。俄而爽代茜为令,茜迎赠甚厚,爽受馈答书云:“高晋陵自答。”人问故,答云:“彼自馈晋陵,何关爽事。”后坐事被系,作《镬鱼赋》以自况,遇赦免,卒。
...〔► 高爽的诗(4篇)〕