Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 祭 [4] => 地 [5] => 肆 [6] => 瘗 [7] => , [8] => 郊 [9] => 天 [10] => 致 [11] => 禋 [12] => 。 [13] => 气 [14] => 升 [15] => 太 [16] => 乙 [17] => , [18] => 精 [19] => 涣 [20] => 九 [21] => 渊 [22] => 。 [23] => 至 [24] => 敬 [25] => 不 [26] => 文 [27] => , [28] => 明 [29] => 德 [30] => 惟 [31] => 虔 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > ) Array ( [0] => 释 [1] => 天 [2] => 地 [3] => 图 [4] => 赞 )
魏晋·郭璞的简介
(276—324)东晋河东闻喜人,字景纯。博学,好古文奇字,精天文、历算、卜筮,擅长诗赋。西晋末过江,为宣城太守殷祐参军,为王导所重。晋元帝拜著作佐郎,与王隐共撰《晋史》,迁尚书郎。后为王敦记室参军。以卜筮不吉谏阻敦谋反,为敦所杀。后追赠弘农太守。为《尔雅》、《方言》、《山海经》、《穆天子传》作注,传于世。有辑本《郭弘农集》。
...〔► 郭璞的诗(56篇)〕