Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 轩 [4] => 辕 [5] => 应 [6] => 玄 [7] => 期 [8] => , [9] => 幼 [10] => 能 [11] => 总 [12] => 百 [13] => 神 [14] => 。 [15] => 体 [16] => 练 [17] => 五 [18] => 灵 [19] => 妙 [20] => , [21] => 气 [22] => 含 [23] => 云 [24] => 露 [25] => 津 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 掺 [35] => 石 [36] => 曾 [37] => 城 [38] => 岫 [39] => , [40] => 铸 [41] => 鼎 [42] => 荆 [43] => 山 [44] => 滨 [45] => 。 [46] => 豁 [47] => 焉 [48] => 天 [49] => 扉 [50] => 开 [51] => , [52] => 飘 [53] => 然 [54] => 跨 [55] => 腾 [56] => 鳞 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 仪 [66] => 辔 [67] => 洒 [68] => 长 [69] => 风 [70] => , [71] => 褰 [72] => 裳 [73] => 蹑 [74] => 紫 [75] => 宸 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 黄 [1] => 帝 [2] => 赞 [3] => 诗 )
魏晋·曹毗的简介
东晋谯国(今安徽亳州)人,字辅佐。好文籍,善词赋。郡察孝廉,除郎中。迁句章令,征拜太学博士。尝著《扬都赋》。累迁尚书郎、下邳太守。以名位不至,著《对儒》以自释。官至光禄勋。
...〔► 曹毗的诗(22篇)〕