Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 绵 [4] => 邈 [5] => 冬 [6] => 夕 [7] => 永 [8] => , [9] => 凛 [10] => 厉 [11] => 寒 [12] => 气 [13] => 升 [14] => 。 [15] => 离 [16] => 叶 [17] => 向 [18] => 晨 [19] => 落 [20] => , [21] => 长 [22] => 风 [23] => 振 [24] => 条 [25] => 兴 [26] => 。 [27] => < [28] => / [29] => p [30] => > [31] => < [32] => p [33] => > [34] => 夜 [35] => 静 [36] => 轻 [37] => 响 [38] => 起 [39] => , [40] => 天 [41] => 清 [42] => 月 [43] => 晖 [44] => 澄 [45] => 。 [46] => 寒 [47] => 冰 [48] => 盈 [49] => 渠 [50] => 结 [51] => , [52] => 素 [53] => 霜 [54] => 竟 [55] => 栏 [56] => 凝 [57] => 。 [58] => < [59] => / [60] => p [61] => > [62] => < [63] => p [64] => > [65] => 今 [66] => 载 [67] => 忽 [68] => 已 [69] => 暮 [70] => , [71] => 来 [72] => 纪 [73] => 奄 [74] => 复 [75] => 仍 [76] => 。 [77] => < [78] => / [79] => p [80] => > ) Array ( [0] => 咏 [1] => 冬 [2] => 诗 )
魏晋·曹毗的简介
东晋谯国(今安徽亳州)人,字辅佐。好文籍,善词赋。郡察孝廉,除郎中。迁句章令,征拜太学博士。尝著《扬都赋》。累迁尚书郎、下邳太守。以名位不至,著《对儒》以自释。官至光禄勋。
...〔► 曹毗的诗(22篇)〕