Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 茫 [4] => 茫 [5] => 太 [6] => 极 [7] => , [8] => 赋 [9] => 授 [10] => 理 [11] => 殊 [12] => 。 [13] => 咨 [14] => 生 [15] => 不 [16] => 辰 [17] => , [18] => 仁 [19] => 考 [20] => 夙 [21] => 徂 [22] => 。 [23] => 微 [24] => 微 [25] => 冲 [26] => 弱 [27] => , [28] => 眇 [29] => 眇 [30] => 偏 [31] => 孤 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 叩 [41] => 心 [42] => 昊 [43] => 苍 [44] => , [45] => 痛 [46] => 贯 [47] => 黄 [48] => 墟 [49] => 。 [50] => 肃 [51] => 我 [52] => 以 [53] => 义 [54] => , [55] => 鞠 [56] => 我 [57] => 以 [58] => 仁 [59] => 。 [60] => 严 [61] => 迈 [62] => 商 [63] => 风 [64] => , [65] => 思 [66] => 洽 [67] => 阳 [68] => 春 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > [74] => < [75] => p [76] => > [77] => 昔 [78] => 闻 [79] => 邹 [80] => 母 [81] => , [82] => 勤 [83] => 教 [84] => 善 [85] => 分 [86] => 。 [87] => 懿 [88] => 矣 [89] => 慈 [90] => 妣 [91] => , [92] => 旷 [93] => 世 [94] => 齐 [95] => 运 [96] => 。 [97] => 嗟 [98] => 予 [99] => 小 [100] => 子 [101] => , [102] => 譬 [103] => 彼 [104] => 土 [105] => 粪 [106] => 。 [107] => < [108] => / [109] => p [110] => > [111] => < [112] => p [113] => > [114] => 俯 [115] => 愧 [116] => 陋 [117] => 质 [118] => , [119] => 仰 [120] => 忝 [121] => 高 [122] => 训 [123] => 。 [124] => 悠 [125] => 悠 [126] => 玄 [127] => 运 [128] => , [129] => 四 [130] => 气 [131] => 错 [132] => 序 [133] => 。 [134] => 自 [135] => 我 [136] => 酷 [137] => 痛 [138] => , [139] => 载 [140] => 离 [141] => 寒 [142] => 暑 [143] => 。 [144] => < [145] => / [146] => p [147] => > [148] => < [149] => p [150] => > [151] => 寥 [152] => 寥 [153] => 空 [154] => 堂 [155] => , [156] => 寂 [157] => 寂 [158] => 响 [159] => 户 [160] => 。 [161] => 尘 [162] => 蒙 [163] => 几 [164] => 筵 [165] => , [166] => 风 [167] => 生 [168] => 栋 [169] => 宇 [170] => 。 [171] => 感 [172] => 昔 [173] => 有 [174] => 恃 [175] => , [176] => 望 [177] => 晨 [178] => 迟 [179] => 颜 [180] => 。 [181] => < [182] => / [183] => p [184] => > [185] => < [186] => p [187] => > [188] => 婉 [189] => 娈 [190] => 怀 [191] => 袖 [192] => , [193] => 极 [194] => 愿 [195] => 尽 [196] => 欢 [197] => 。 [198] => 奈 [199] => 何 [200] => 慈 [201] => 妣 [202] => , [203] => 归 [204] => 体 [205] => 幽 [206] => 埏 [207] => 。 [208] => 酷 [209] => 矣 [210] => 痛 [211] => 深 [212] => , [213] => 剖 [214] => 髓 [215] => 摧 [216] => 肝 [217] => 。 [218] => < [219] => / [220] => p [221] => > ) Array ( [0] => 表 [1] => 哀 [2] => 诗 )
魏晋·孙绰的简介
(314—371)东晋太原中都(今晋中榆次)人,字兴公。孙楚孙。少以文称。初居会稽,游放山水。与许珣并为玄言诗人,亦能赋,尝作《天台山赋》,辞致甚工,自谓掷地有金石声,为当时文士之冠。名公之碑,必请绰为文。除著作佐郎,累迁廷尉卿,领著作。原有集,已佚,明人辑有《孙廷尉集》。
...〔► 孙绰的诗(15篇)〕