Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 皇 [4] => 矣 [5] => 简 [6] => 文 [7] => , [8] => 于 [9] => 昭 [10] => 于 [11] => 天 [12] => 。 [13] => 灵 [14] => 明 [15] => 若 [16] => 神 [17] => , [18] => 周 [19] => 淡 [20] => 如 [21] => 渊 [22] => 。 [23] => 冲 [24] => 应 [25] => 其 [26] => 来 [27] => , [28] => 实 [29] => 与 [30] => 其 [31] => 迁 [32] => 。 [33] => < [34] => / [35] => p [36] => > [37] => < [38] => p [39] => > [40] => 亹 [41] => 亹 [42] => 心 [43] => 化 [44] => , [45] => 日 [46] => 用 [47] => 不 [48] => 言 [49] => 。 [50] => 易 [51] => 而 [52] => 有 [53] => 亲 [54] => , [55] => 简 [56] => 而 [57] => 可 [58] => 传 [59] => 。 [60] => 观 [61] => 流 [62] => 弥 [63] => 远 [64] => , [65] => 求 [66] => 本 [67] => 逾 [68] => 玄 [69] => 。 [70] => < [71] => / [72] => p [73] => > ) Array ( [0] => 晋 [1] => 江 [2] => 左 [3] => 宗 [4] => 庙 [5] => 歌 [6] => 二 [7] => 首 [8] => [9] => 其 [10] => 一 [11] => [12] => 歌 [13] => 太 [14] => 宗 [15] => 简 [16] => 文 [17] => 皇 [18] => 帝 )
魏晋·王珣的简介
(349—400)东晋琅邪临沂人,字元琳。王洽子。弱冠为桓温掾,转主簿。桓温北伐,军中机务并委珣。从讨袁真,封东亭侯。与谢安有隙,出为豫章太守,不之官。安卒,迁侍中。与殷仲堪、王恭、徐邈、郗恢等并以才学文章见昵于孝武帝。转辅国将军、吴国内史,在郡为士庶所悦。征为尚书右仆射,领吏部,转左仆射,复领太子詹事。安帝隆安初,王国宝专权,黜旧臣,珣几被杀。旋会稽王司马道子杀国宝,珣官至散骑常侍。卒谥献穆。
...〔► 王珣的诗(3篇)〕