Array ( [0] => < [1] => p [2] => > [3] => 长 [4] => 恨 [5] => 复 [6] => 长 [7] => 恨 [8] => , [9] => 裁 [10] => 作 [11] => 短 [12] => 歌 [13] => 行 [14] => 。 [15] => 何 [16] => 人 [17] => 为 [18] => 我 [19] => 楚 [20] => 舞 [21] => , [22] => 听 [23] => 我 [24] => 楚 [25] => 狂 [26] => 声 [27] => ? [28] => 余 [29] => 既 [30] => 滋 [31] => 兰 [32] => 九 [33] => 畹 [34] => , [35] => 又 [36] => 树 [37] => 蕙 [38] => 之 [39] => 百 [40] => 亩 [41] => , [42] => 秋 [43] => 菊 [44] => 更 [45] => 餐 [46] => 英 [47] => 。 [48] => 门 [49] => 外 [50] => 沧 [51] => 浪 [52] => 水 [53] => , [54] => 可 [55] => 以 [56] => 濯 [57] => 吾 [58] => 缨 [59] => 。 [60] => < [61] => / [62] => p [63] => > [64] => < [65] => p [66] => > [67] => 一 [68] => 杯 [69] => 酒 [70] => , [71] => 问 [72] => 何 [73] => 似 [74] => , [75] => 身 [76] => 后 [77] => 名 [78] => ? [79] => 人 [80] => 间 [81] => 万 [82] => 事 [83] => , [84] => 毫 [85] => 发 [86] => 常 [87] => 重 [88] => 泰 [89] => 山 [90] => 轻 [91] => 。 [92] => 悲 [93] => 莫 [94] => 悲 [95] => 生 [96] => 离 [97] => 别 [98] => , [99] => 乐 [100] => 莫 [101] => 乐 [102] => 新 [103] => 相 [104] => 识 [105] => , [106] => 儿 [107] => 女 [108] => 古 [109] => 今 [110] => 情 [111] => 。 [112] => 富 [113] => 贵 [114] => 非 [115] => 吾 [116] => 事 [117] => , [118] => 归 [119] => 与 [120] => 白 [121] => 鸥 [122] => 盟 [123] => 。 [124] => < [125] => / [126] => p [127] => > ) Array ( [0] => 水 [1] => 调 [2] => 歌 [3] => 头 [4] => · [5] => 壬 [6] => 子 [7] => 三 [8] => 山 [9] => 被 [10] => 召 [11] => 陈 [12] => 端 [13] => 仁 [14] => 给 [15] => 事 [16] => 饮 [17] => 饯 [18] => 席 [19] => 上 [20] => 作 )
宋代·辛弃疾的简介
辛弃疾(1140-1207),南宋词人。原字坦夫,改字幼安,别号稼轩,汉族,历城(今山东济南)人。出生时,中原已为金兵所占。21岁参加抗金义军,不久归南宋。历任湖北、江西、湖南、福建、浙东安抚使等职。一生力主抗金。曾上《美芹十论》与《九议》,条陈战守之策。其词抒写力图恢复国家统一的爱国热情,倾诉壮志难酬的悲愤,对当时执政者的屈辱求和颇多谴责;也有不少吟咏祖国河山的作品。题材广阔又善化用前人典故入词,风格沉雄豪迈又不乏细腻柔媚之处。由于辛弃疾的抗金主张与当政的主和派政见不合,后被弹劾落职,退隐江西带湖。
...〔► 辛弃疾的诗(59篇)〕